بعد از چهار سال سرانجام علت فروپاشی تلسکوپ معروف آرسیبو کشف شد_مستطیل زرد

کشف یک تپ‌اختر دوتایی در سال ۱۹۷۴، کشف اولین سیارات فراخورشیدی و قدرتمندترین پیامی که انسان‌ها تا بحال به فضا فرستاده اند، چه وجه مشترکی دارند؟ همه این اتفاقات در «رصدخانه آرسیبو» واقع در «پورتوریکو» رقم خوردند.

آرسیبو با دیش بازتابنده‌ی کروی خود به قطر ۳۰۵ متر، برای بیشتر از نیم‌قرن (از زمان ساخت تا سال ۲۰۱۶) گفتن بزرگ‌ترین تلسکوپ رادیویی جهان را دراختیار داشت؛ اما در سال ۲۰۲۰، هنگامی کابل‌های پشتیبان سازه روی دیش سقوط کردند، این رصدخانه‌ی شگفت‌انگیز به آخر عمر خود رسید.

زمان کوتاهی بعد از تخریب آرسیبو، «بنیاد ملی علوم» (NSF) و «دانشگاه مرکزی فلوریدا» تحقیقاتی را درمورد علل مهم فروپاشی اغاز کردند و اکنون بعد از نزدیک به چهار سال تحقیق، کمیته‌ای که مأمور یافتن توضیح می بود، سرانجام گزارش رسمی خود را انتشار کرد.

کمیته‌ی تحقیق در گزارش می‌نویسد: «بعد از تحلیل داده‌ها و تحقیقات جامع و دقیقی که توسط دانشگاه مرکزی فلوریدا و بنیاد ملی علوم انجام شد، توافق نظر کمیته این است که علت مهم فروپاشی آرسیبو، خزش بی‌سابقه و تسریع‌شده‌ی فلز روی در طویل‌زمان می بود که به خرابی سوکت‌های اسپلتر کابل‌های تلسکوپ منجر شد.»

مطابق گزارش، بعد از توفند بازرسی‌هایی انجام شد، اما هیچ صدمه قابل توجهی که به یکپارچگی ساختاری تلسکوپ صدمه رساند، شناسایی نشد. هرچند قرار می بود برخی تعمیرات صورت گیرد، انجام آن‌ها برای سال‌ها به تأخیر افتاد و همان گونه که تحقیقات گفتن می‌کند، مقصد تعمیرات اجزای تلسکوپ و جایگزینی یکی از کابل‌های مهم می بود که در نهایت هیچ زمان خراب نشد. به این علت تعمیرات حتی اگر به تأخیر هم نمی‌افتاد، نمی‌توانست از فروپاشی نهایی دیش بازتابنده رصدخانه جلوگیری کند.

سرانجام، خرابی یک کابل کمکی و یک کابل مهم در اوت و سپتامبر ۲۰۲۰ جهت شد که NSF تصمیم بگیرد از طریق تخریب کنترل‌شده، آخر تلسکوپ را رقم بزند. کابل‌های حمایتبیشتری در تاریخ یکم دسامبر ۲۰۲۰ شکستند و علتسقوط سکوی ابزار به درون دیش شدند. خوشبختانه هیچ‌کس بر تاثییر خرابی کابل‌ها صدمه ندید.

گزارش در ادامه گفت که چطور خرابی‌های نهان سیم‌های خارجی به فروپاشی منجر شد، که علت مهم آن، خزش روی در سوکت‌های کابل تلسکوپ می بود. متأسفانه، این مشکل در بازرسی‌های بعد از توفند ماریا شناسایی نشد و مهندسان افت کارکرد این مکانیزم‌ها را به‌گفتن منبعی برای فروپاشی احتمالی در آینده نمی‌دیدند.

با وجود این که روزهای اکتشافات آرسیبو به آخر رسیده، رصدخانه قرار است به یک مرکز آموزشی تبدیل بشود. دانشمندان امیدوارند رصدخانه‌ی تعطیل‌شده بتواند به نسل بعدی ستاره‌شناسان الهام ببخشد تا کشفیاتی را انجام بدهند که یادآور اکتشافات دوران فعالیت آرسیبو می باشند.