انسان وانمود کردن را از سن زیاد کم یاد می‌گیرد_مستطیل زرد

توانایی تظاهر‌کردن مهارتی مورد قیمت در طول زندگی است. مثال‌های رایج تظاهر شامل نقش‌بازی‌کردن کودکان زمان خاله‌بازی و علاقه‌نشان‌دادن بزرگسالان به فیلم مورد علاقه‌ی همسرشان یا خندیدن به جوکی است که رئیسشان در محل کار می‌گوید.

به‌گزارش ساینس‌آلرت، مطالعه‌ی جدیدی مشخص می کند که ما هنر تظاهر را در سنین زیاد پایین یاد می‌گیریم. محققان در بریتانیا از ۹۰۲ پدر و مادر از بریتانیا، ایالات متحده و استرالیا در رابطه فرزندانشان از زمان تولد تا ۴۷ ماهگی (نزدیک به چهار سال)، سوال کردند.

محققان دریافتند که برخی از کودکان از سن چهار ماهگی دچار بازی‌های تخیلی بودند و نزدیک به نیمی از آن‌ها تا ۱۲ ماهگی قادر به تظاهرکردن بودند. در ۱۳ ماهگی، نیمی از کودکان حتی می‌توانستند تظاهر‌کردن را تشخیص دهند.

وانمود‌کردن با بزرگتر‌شدن کودکان پیچیده‌تر می‌بشود. هویکا به‌همراه الویز پروتن، نویسنده‌ی همکار خود و روانشناس بالینی دانشگاه آکسفورد، گزارش خواهند داد که تظاهر با بدن اغاز می‌بشود (برای مثالً تظاهر به خوابیدن)، سپس به حرکات و اعمال (همانند مسواک‌زدن با انگشت) ادامه اشکار می‌کند و سپس به جایگزینی اشیا (احتمالا منفعت گیری از موز همانند تلفن) می‌رسد.

محققان دریافتند در سن دو سالگی، کودکان طبق معمولً افکار انتزاعی بیشتری دارند. برای مثال در این مرحله بچه‌ها امکان پذیر وانمود کنند که کاری را انجام خواهند داد که هیچ توانایی‌ای در آن ندارند، همانند پرواز با موشک.

هنگامی کودکان به سمت سه ساگی می‌روال از همه بدن خود منفعت گیری می‌کنند تا تظاهر کنند فرد فرد دیگر می باشند؛ همانند شخصیت‌های کارتونی، حیوانات یا درختان. انواع دیگر تظاهر که در سن سه سالگی ظاهر می‌بشود، شامل سناریوهای غیرعادی‌تر و دوستان خیالی است.

هویکا می‌گوید: «از آنجایی که توانایی‌های زبانی کودکان نیز در حال رشد است، می‌تواند پشتیبانی کند تا به راه حلهای جدیدی تظاهر کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهد زمان انجام این کار، داستان‌های مفصلی بسازند.»

در کل، تیم تحقیقاتی توانست ۱۸ نوع تظاهر را در کودکان خردسال شناسایی کند. محققان می‌گویند این اولین مطالعه‌ی شناخته‌شده‌ای است که حرکت تظاهری را از بدو تولد تا سه سالگی ترسیم می‌کند.

به حرف های‌ی نویسندگان مطالعه، گزارش‌های والدین امکان پذیر همیشه دقیق نباشند، اما در مطالعات قبلی نشان‌ داده شده که با گزارش‌های آزمایشگاهی سازگار می باشند. منفعت گیری از گزارش والدین به محققان این امکان را داد که گروه بزرگتری از کودکان را مورد مطالعه قرار دهند که شرکت‌کنندگان جوان‌تر را نیز شامل بشود.

یکی از راه‌هایی که نتایج مطالعه امکان پذیر سودمند باشد، فهمیدن بهتر الگوهای رشد در جوان‌ترین سال‌های زندگی است. امکان پذیر انواع خاصی از بازی یا یادگیری در مرحله های گوناگون برای کودکان گوناگون مناسب‌تر باشد.

هویکا می‌گوید: «با تحقیقات زیاد تر یافته‌ها این پتانسیل را دارند که به گفتن یک ابزار تشخیص برای تفاوت‌های رشدی در سال‌های اولیه‌‌ [زندگی کودکان] منفعت گیری شوند.» او در ادامه گفت: «این [یافته‌ها] در نهایت امکان پذیر به والدین، مربیان سال‌های اول [مدرسه] و متخصصان پزشکی پشتیبانی کند تا فهمیدن بهتری از نحوه‌ی بازی با کودکان در مرحله های گوناگون رشد داشته باشند.»

تحقیق در Cognitive Development انتشار شده است.