ناکامی مجدد آیاسپیس: ماهنشین ژاپنی رزیلینس از فرود نرم روی ماه بازماند_مستطیل زرد

[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
یک فضاپیمای ژاپنی که انتظار میرفت با نشستن پیروزیآمیز روی سطح ماه به اولین ماهنشین خصوصی این سرزمین تبدیل بشود، انگارً فرود سخت روی سطح قمری را توانایی کرده است. این دومین تلاش ناموفق شرکت خصوصی ژاپنی آیاسپیس برای فرود روی ماه محسوب میبشود.
ماهنشین رزیلینس (بهمعنی تابآوری) که تقریباً ۵ ماه پیش درجریان ماموریتی به نام هاکوتو-آر ۲ (M2) زمین را ترک کرده می بود، پنجشنبه ۵ ژوئن در ساعت ۲۲:۴۳ به زمان ایران فرایند فرود خود را از مداری در ارتفاع صد کیلومتری از سطح ماه، اغاز کرد. این فضاپیما قرار می بود در ساعت ۲۳:۴۷ در نزدیکی مرکز منطقهای معروف به «دریای سرما» فرود آید.
تیم آیاسپیس در کنفرانس خبری او گفت ربط با فضاپیما وقتی قطع شد که تنها ۱۹۲ متر با سطح ماه فاصله داشت و با سرعتی بیشتر از حد انتظار در حال نزول می بود. کوششها برای راهاندازی مجددی فضاپیما نیز بینتیجه ماند. بهحرف هایی تیم آیاسپیس، رزیلینس موفق نشد بهموقع فاصلهی خود با سطح ماه را اندازهگیری کند و همین امر جهت شد که سرعتش را به اندازهی کافی کم نکند تا به شدت مناسب برای فرود دست یابد.
اگر ماهنشین رزیلینس موفق به نشستن روی ماه میشد، دومین فرود پیروزیآمیز یک شرکت خصوصی روی ماه را رقم میزد
کلایو نیل، پژوهشگر ماه از دانشگاه نوتردام در ایندیانا، آمریکا، او گفت: «[رزیلینس] سرانجام سرعتش کم شد، اما نه به اندازهای که فرود نرم داشته باشد.» او گمان میزند که علت ناکامی احتمالی، مشکل سیستمی بوده که در مأموریت قبلی (M1) هم شناسایی و رفع نشده می بود. نیل افزود: «بهنظر من این مشکل قطعاً قابل از بین بردن است؛ چون هنگامی اینقدر به فرود موفق نزدیک شدی، یعنی فقط چند اصلاح جزئی برای مأموریت بعدی ملزوم است.»
اگر ماهنشین رزیلینس موفق به نشستن روی ماه میشد، دومین فرود پیروزیآمیز یک شرکت خصوصی روی ماه را رقم میزد و آیاسپیس را به اولین شرکت غیرآمریکایی فرودآمده روی سطح ماه تبدیل میکرد. ماهنشین قبلی آیاسپیس به نام هاکوتو-آر یا M1 نیز در آوریل ۲۰۲۳ روی ماه سقوط کرد.
فرود روی ماه هم چنان چالشی بزرگ محسوب میبشود. بعد از سقوط M1، «ریو اوجیه» مدیر ارشد فناوری آیاسپیس حرف های می بود که سامانهی تلهمتری (که دادههایی همانند ارتفاع و شدت فضاپیما را ثبت میکند) به نادرست اظهار کرده می بود که M1 روی سطح قرار دارد، در حالی که اینگونه نبوده است. همین نوشته جهت سقوط آزاد ماهنشین شد.
اوجیه هفته قبل در او مباحثه با مجله نیچر او گفت شرکت در مأموریت M2 مشکل تلهمتری را رفع و نرمافزار را اصلاح کرده است. او گفتن داشت: «این چنین ما در انتخاب نحوه نزدیکشدن به محل فرود، دقت بسیاری به خرج دادیم.»
زیاد تر بخوانید
رزیلینس در صورت فرود موفق، قرار می بود برق موردنیاز محمولههای خود ازجمله تجهیزات مخصوص الکترولیز آب و ماژولی برای آزمایشهای تشکیل غذا را فراهم کند. این چنین، یک کاوشگر مخصوص مطالعهی تابش فضایی ساخت دانشگاه ملی مرکزی تایوان و یک ماهنورد کوچک ۵۴ سانتیمتری نیز همراه رزیلینس بودند. این ماهنورد قرار می بود از ماهنشین جدا بشود تا دادههای تصویری، مکانی و این چنین خاک ماه (رگولیت) را جمعآوری کند.
فضاپیمای رزیلینس ۱۵ ژانویه برفراز موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس از کیپ کاناورال فلوریدا پرتاب شد. این موشک این چنین ماهنشین بلو گوست از شرکت آمریکایی فایرفلای ارواسپیس را نیز حمل میکرد که در تاریخ دوم مارس روی ماه فرود آمد.
رزیلینس برخلاف بلو گوست مسیر طویلتری را برای رسیدن به ماه پیمود. این فضاپیما ۱۵ فوریه یک پرواز گذری از کنار ماه انجام داد و دو ماه را در مدار انتقالی با مصرف انرژی پایین گذراند تا این که سرانجام در ۷ مه داخل مدار ماه شد. اوجیه میگوید سفر ماهنشین طویل می بود؛ چون از مسیر کممصرف منفعت گیری شد تا سوخت کمتری برای انتقال از زمین به مدار ماه مصرف بشود.
ریچارد دی گرایس، اخترشناس دانشگاه مککواری در سیدنی استرالیا میگوید به گمان زیادً در آینده شرکتهای خصوصی بیشتری تلاش خواهند کرد تا فضاپیماهای خود را روی ماه فرود بیاورند. او او گفت: «به نظر میرسد نهادهای دولتی بزرگ همانند ناسا علاقهمند به همکاری با شرکتهای تجاری می باشند»؛ چون این شرکتها میتوانند فضاپیماهایی کمهزینهتر بسازند و پرتاب کنند.
دی گرایس این چنین پیشبینی میکند که در آینده، مأموریتها همانند به پرتاب همزمان رزیلینس و بلو گوست، بهصورت خوشهای و گروهی پرتاب شوند.
دسته بندی مطالب
[ad_2]




