چین با ناوگانی از موشک‌های چندبارمصرف برای رقابت جدی با اسپیس ایکس آماده می‌شود_مستطیل زرد

موشکی غول‌پیکر با غرش مهیب از زمین جدا می‌بشود، مسیرش را در آسمان طی می‌کند و در حالی‌که همه انتظار نابودی‌اش در فضا یا اقیانوس را دارند، مجدد همانند آسانسوری معکوس به زمین بازمی‌گردد و روی پاهای فلزی خود می‌ایستد. یک دهه پیش، اسپیس‌ایکس جهان را با نمایش این صحنه شگفت‌زده کرد. اکنون، چین آماده است تا در نخستین تلاش جدی برای فرود موشک‌های مداری و اغاز رقابتی تازه برای آینده‌ی فضا، همین نمایش را به نام خود تکرار کند.

به‌گزارش اسپیس‌نیوز، چین در اغاز‌ی ورود به مرحله‌ای تازه از برنامه‌ی فضایی قرار دارد؛ گامی که بازیابی مرحله‌ی نخست موشک بعد از پرتاب مداری را به حقیقت نزدیک می‌سازد. در ماه‌های تازه، شرکت علوم و فناوری هوافضای چین (CASC) و شرکت خصوصی لند‌اسپیس با انجام آزمایش‌های موفق، مسیر را برای پروازهای آزمایشی «لانگ مارچ 12A» و «ژوچوئه ۳» هموار کرده‌اند؛ پروازهایی که گمان می‌رود تا آخر سال انجام شوند. یقیناً، توانایی نشان داده رسیدن به فرود کامل نیازمند کوششهای متعدد و آزمایش‌های پی‌درپی خواهد می بود.

آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای وابسته به CASC، با انجام آزمایش موفق موتور مرحله‌ی دوم لانگ مارچ 12A در تأسیسات پرتاب دریایی های‌یانگ در استان شاندونگ، نشانه‌ای آشکار از آمادگی برای پرتاب مداری اراعه کرده است. این پرتابگر با قطر چهار متر و موتورهای متان-اکسیژن مایع، توانایی حمل ۱۲ تن محموله به مدار پایین زمین را دارد. ساخت این موشک بخشی از برنامه کلان گسترش بندر فضایی دریایی شرقی محسوب می‌بشود که قرار است تا آخر دهه، امکان انجام صد پرتاب در سال را فراهم کند.

شرکت لند‌اسپیس نیز آماده‌ی نخستین پرتاب ژوچوئه ۳ است؛ موشکی که از جرم ۶۶۰ تن و ظرفیت حمل بیشتر از ۲۰ تن محموله به مدار پایین برخوردار است. این شرکت علاوه بر ساخت سکوی پرتاب اختصاصی در جیوچوان، در حال تکمیل سکوی بازیابی است تا مرحله‌ی نخست موشک بدون نیاز به برگشت پرمصرف، در همان مسیر فرود آورده بشود.

اما رقابت به دو بازیگر مذکور محدود نمی‌بشود. شرکت‌هایی همانند گلکتیک انرژی با پرتابگر پالاس ۱، دیپ‌بلو ایروسپیس با نبولا ۱، اورین‌اسپیس با گرویتی ۲ و اسپیس‌پایونیر با تیان‌لونگ ۳ نیز در حال ساخت موشک‌های چندبارمصرف می باشند. حتی شرکت کاس‌اسپیس، منشعب از آکادمی علوم چین، برنامه دارد تا سال ۲۰۲۷ پرتابگر لیجیان ۲ را به توانایی منفعت گیری مجدد تجهیزکند.

بعد از سال‌ها اندوخته‌گذاری، حمایتدولتی و رشد سریع استارتاپ‌های فضایی، چین اکنون در نقطه‌ای قرار دارد که بازیابی مرحله‌ی نخست موشک‌ها دیگر دور‌ از‌ دسترس به نظر نمی‌رسد. هرچند نخستین مقصد رساندن موشک‌ها به مدار خواهد می بود، فرود موفق مرحله‌ی نخست می‌تواند نقطه عطفی حیاتی برای آینده‌ی جاه‌طلبی‌های فضایی چین باشد و مسیر را برای پرتاب‌های پرتعداد و اقتصادی هموار سازد.