کشف شواهد از اتفاق‌ای بی‌سابقه: سیاره‌ای که ستاره‌اش را به انفجار واداشته است_مستطیل زرد

اخترشناسان برای اولین بار شواهدی از «سیاره‌ای با آرزوی مرگ» اشکار کرده‌اند. این سیاره‌ آن‌قدر به ستاره‌اش نزدیک است و با شدت زیاد دور به‌دور آن می‌چرخد که علتشده ستاره با انفجارهای شدید، آن را به‌آرامی بسوزاند و نابود کند.

سیاره مذکور که HIP 67522 b نام گرفته، جرمی کم‌چگال و به‌اندازه‌ی مشتری است که در مداری زیاد نزدیک به دور ستاره‌ی میزبان خود می‌چرخد و هر هفت روز یک بار مدارش را کامل می‌کند. این فاصله‌ی زیاد نزدیک، میدان مغناطیسی ستاره را دچار اختلال می‌کند و جهت فوران‌های عظیم ستاره‌ای می‌بشود که به‌سوی سیاره بازمی‌گردند و علتکوچک‌تر شدن و از دست رفتن تدریجی جرم آن خواهد شد.

دانشمندان در مطالعه‌ای تازه در ، گزارش کرده‌اند که این نخستین بار است که مشاهده می‌بشود سیاره‌ای بر ستاره‌ی میزبان خود تأثیر می‌گذارد. کاترینا ایلین، نویسنده مهم مطالعه و دانشمند اخترفیزیک موسسه رادیواخترشناسی هلند در بیانیه‌ای او گفت: «به‌نظر می‌رسد این سیاره علتایجاد شراره‌های زیاد شدید و پرانرژی در ستاره می‌‌بشود. امواجی که سیاره در امتداد خطوط میدان مغناطیسی ستاره ارسال می‌کند، در لحظات خاصی علتآغاز شراره‌ها خواهد شد. اما انرژی این شراره‌ها زیاد زیاد تر از انرژی امواج است. فکر می‌کنیم این امواج علتفعال‌شدن انفجارهایی خواهد شد که ازقبل آماده‌ی رخ دادن بوده‌اند.»

ستارگان، توپ‌های زیاد بزرگی از پلاسماهای داغ می باشند که ذرات باردار آن‌ها، یعنی یون‌ها، روی سطحشان حرکت می‌کنند و علتایجاد میدان‌های مغناطیسی قوی خواهد شد.

ازآنجا که خطوط میدان مغناطیسی نمی توانند یکدیگر را قطع کنند، بعضی اوقات این میدان‌ها در هم گره می‌خورند و یک دفعه باز خواهد شد و همین امر علتپرتاب انفجارهایی از تابش به نام شراره‌های ستاره‌ای می‌بشود. بعضی اوقات این شراره‌ها همراه با فوران‌های عظیمی از پلاسمای سطح ستاره می باشند که به آن فوران جرم تاج ستاره‌ای حرف های می‌بشود.

تعداد بسیاری از سیاره‌ها، ازجمله زمین، دارای میدان مغناطیسی می باشند و اخترشناسان زمان‌ها است که کنجکاو بوده‌اند بدانند آیا سیاره‌هایی که در مدارهای نزدیک به ستاره‌های خود قرار دارند، می‌توانند میدان‌های مغناطیسی قوی ستارگانشان را به اندازه‌ای مختل کنند که علتوقوع انفجارهای ستاره‌ای شوند یا خیر.

برای بازدید نوشته، اخترشناسان با منفعت گیری از ماهواره نقشه‌بردار فراخورشیدی گذران ناسا (TESS) که سیاره‌های فراخورشیدی را با شناسایی کم شدن نور موقت ستارگان زمان گذر سیاره‌ها از مقابلشان کشف می‌کند، به رصد گسترده‌ای از ستارگان پرداختند. پژوهشگران بعد از شناسایی HIP 67522 b به‌گفتن مقصد، از ماهواره چیاپس آژانس فضایی اروپا برای انجام بازدید‌های زیاد تر منفعت گیری کردند. این ماهواره می‌تواند به‌طور زیاد دقیق ستارگان خاصی را مقصد‌گیری کند.

شراره‌ها به‌مرور زمان جو پراکنده‌ی سیاره را لایه به لایه از بین می‌برند. اگرچه HIP 67522 b اکنون به اندازه‌ی مشتری است، مطابق پیش‌بینی‌ها، در طول ۱۰۰ میلیون سال آینده امکان پذیر به اندازه‌ی نپتون کوچک بشود.

پژوهشگران تصمیم دارند برای بازدید زیاد تر اتفاق‌ی بی‌سابقه، با منفعت گیری از ماهواره‌های تس، چیاپس و دیگر تلسکوپ‌های جستجوگر سیاره‌های فراخورشیدی همانند پلاتو  که قرار است سال ۲۰۲۶ پرتاب بشود، داده‌های بیشتری جمع‌آوری کنند.

ایلین با اشاره به تازه بودن این اتفاق برای دانشمندان می‌گوید تمایل دارد ابتدا به بازدید دو نوشته بپردازد: «اولین کار این است که با منفعت گیری از طول موج‌های گوناگون (چیاپس طول موج‌های مرئی تا نزدیک به فروسرخ را پوشش می‌دهد) بازدید کنیم که در این شراره‌ها چه نوع انرژی‌هایی آزاد می‌بشود. به‌گفتن مثال، تابش‌های فرابنفش و اشعه‌های ایکس برای سیاره‌ خطرناک می باشند. مورد دوم این است که مثالهای فرد دیگر از این نوع ستاره و سیاره را اشکار و آن‌ها را هم بازدید کنیم. هنگامی مثالهای بسیاری از این مورد در دست باشد، دانشمندان بهتر می‌توانند این اتفاق مطالعه و نظریه‌های خود را آزمایش کنند.»