برخلاف فکر، مردم با صنعتی‌شدن جوامع زیاد تر از قبل می‌خوابند_مستطیل زرد

مطالب بسیاری نوشته شده که می‌گویند سبک زندگی مدرن علتشده زمان خواب ما کافی نباشد، برخلاف اجدادمان که در دوران کمتر گسترش یافتهی تکنولوژیکی زندگی می‌کردند و خواب کافی داشتند. در تحلیل جدیدی از ۵۴ مطالعه‌ی خواب در جوامع گوناگون اشکار شد که مردم در جوامع کوچک و غیر‌صنعتی در واقع نسبت به مناطق صنعتی‌تر کمتر می‌خوابند.

به‌گزارش نیوساینتیست، لیلا مک‌کینون، دانشجوی دکتری انسان‌شناسی تکاملی در دانشگاه تورنتو میسیساگا کانادا، می‌گوید برخلاف ادعای تعداد بسیاری از افراد در کانادا و ایالات متحده که می‌گویند کیفیت خوابشان بد است، یافته‌ها و داده‌ها چیز فرد دیگر را نشان خواهند داد.

زیاد تر فکر می‌بشود که ظهور فناوری‌هایی همانند تلویزیون‌های صفحه‌ بزرگ و تلفن‌های هوشمند علتکاهش زمان خواب افراد در قیاس با قبل شده است؛ اتفاق‌ای که به آن «همه‌گیری کم‌خوابی» حرف های می‌بشود. اما تعداد بسیاری از مطالعاتی که افت خواب را در چند دهه‌ی قبل بازدید کردند بر پایه سوال از مردم در رابطه زمان خوابشان است که معیاری غیرقابل‌مطمعن است. حتی با تکیه بر این روش، نتایج متفاوت است و تعداد بسیاری از مطالعات هیچ تغییری یا حتی افزایشی در طول زمان خواب نشان نداده‌اند.

اما از آنجا که تحقیقات تنها در جوامع صنعتی انجام شده‌اند، هم چنان این سوال بی‌جواب مانده است که آیا مردم پیش از صنعتی‌شدن، زمان خواب بیشتری داشتند یا خیر. با‌این‌حال، پیشرفت فناوری و در دسترس بودن مانیتورهای فعالیت مچی، امکان مطالعه‌ی الگوهای خواب در جوامع غیرصنعتی را فراهم کرده است و می‌تواند به جواب این سوال پشتیبانی کند.

برخلاف فکر، مطالعات جوامع غیرصنعتی زمان خواب مختصر‌تری را در این جوامع نشان داده‌اند. به‌گفتن‌مثال، میانگین زمان خواب شبانه در بین شکارچی-گردآوران شامل ۶٫۷ ساعت برای قوم سان، ۶٫۲ ساعت برای هادزا، و ۵٫۹ ساعت برای بایاکا است. مختصر‌ترین مقدار خواب گزارش‌شده مربوط به جامعه‌ی هیمبا در نامیبیا است که دامداران کوچ‌نشین می باشند و به‌طور متوسط ۵٫۵ ساعت در شب می‌خوابند.

مک کینون و دیوید سامسون، همکارش از دانشگاه تورنتو میسیساگا، در چندین مطالعه بازدید خواب جوامع شرکت داشته‌اند. آن‌ها برای مطالعه‌ی تازه عادات خواب را در جوامع صنعتی، از جمله ایالات متحده، استرالیا و سریلانکا، با جوامع کوچکتر غیرصنعتی، از جمله بومیان آمازون، ماداگاسکار و جزیره تانا در اقیانوس آرام قیاس کرده‌اند.

تحلیل تازه بر پایه ۵۴ مطالعه‌ای است که اندازه‌گیری‌های مستقیم خواب را در افراد بالای ۱۸ سال و بدون مشکلات جدی سلامتی بازدید کرده‌اند. اگرچه این مطالعات تنها شامل ۸۶۶ فرد می باشند، اما سامسون می‌گوید که این مجموعه داده، جامع‌ترین مورد حاضر اکنون است. به‌طور کلی، همه این افراد به‌طور میانگین ۶٫۸ ساعت در شب می‌خوابیدند، اما میانگین خواب در جوامع غیرصنعتی ۶٫۴ ساعت می بود، در حالی که در جوامع صنعتی ۷٫۱ ساعت گزارش شد.

یافته‌ها نشان داد افراد در جوامع غیرصنعتی تنها ۷۴ درصد از مدتی که در رختخواب بودند را در خواب سپری می‌کردند، در قیاس با ۸۸ درصد در جوامع صنعتی. این معیار به‌گفتن کارایی خواب شناخته و معیاری برای برسی حالت خواب محسوب می‌بشود.

مک‌کینون و سامسون این چنین منظم‌بودن ریتم‌های شبانه‌روزی افراد را با منفعت گیری از معیاری به نام شاخص کارکرد شبانه‌روزی برسی کردند که در آن امتیازِ یک، نشان‌دهنده‌ی هماهنگی کامل است. در جوامع غیرصنعتی، میانگین این شاخص ۰٫۷ می بود، درحالی‌که در جوامع صنعتی به ۰٫۶۳ افت یافته می بود.

سامسون طول زمان خواب و کارایی خواب زیاد تر در جوامع صنعتی را به شرایط مساعدتر برای خواب نسبت می‌دهد. او گفتن می‌کند که انسان‌ها پیشرفت‌های قابل‌توجهی در ایمنی و امنیت محل‌های خواب خود داشته‌اند و دیگر نیازی به مقابله با گروه‌های رقیب انسانی یا شکارچیان در طول شب ندارند.

یکی از نکات مبهم در این تحقیق این است که تا چه حد می‌توان نتایج این ۵۴ مطالعه را به کل جمعیت تعمیم داد. برای بازدید شیوع یک اتفاق در همه‌گیرشناسی، مثالها باید به‌خوبی نماینده‌ی کل جمعیت باشند. بااین‌حال، سامسون بازدید کرده است که آیا افزایش حجم نمونه می‌تواند نتایج را تحول دهد و تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیده‌اند که این عامل تأثیر چشمگیری بر یافته‌ها نخواهد داشت.

در کل، مطالعه‌ی تازه مشخص می کند که برخلاف فکر رایج، افراد در جوامع صنعتی نه‌تنها خواب بیشتری دارند، بلکه خواب آن‌ها کارآمدتر است. بااین‌حال، افت روبه رو با محرک‌هایی که به نگه داری اعتدال ریتم شبانه‌روزی پشتیبانی می‌کنند، می‌تواند بر کیفیت ادراک‌شده‌ی خواب تأثیر بگذارد. این یافته‌ها اهمیت نقش محیط و سبک زندگی را در فهمیدن الگوهای خواب و سلامت کلی برجسته می‌کنند.