وجود در فضا تصمیم‌گیری سریع را برای فضانوردان دشوارتر می‌کند_مستطیل زرد

فضانوردان «ایستگاه فضایی بین‌المللی» (ISS) بعد از شش ماه وجود در فضا، دچار افت حافظه، تمرکز و شدت پردازش شدند. این نوشته نگرانی‌هایی درمورد تأثیر اختلالات شناختی بر مأموریت‌های آینده به مریخ به وجود اورده است.

محیط نامعتدل فضا با گرانش کم، تابش‌های زیان اور و فقدان طلوع و غروب منظم خورشید، می‌تواند تاثیرات چشمگیری بر سلامت فضانوردان داشته باشد؛ ازجمله تحلیل عضلات و افزایش خطر بیماری‌های قلبی. با این‌حال، تأثیرات شناختی سفرهای طویل‌زمان فضایی، کمتر مستند شده است.

به‌گزارش نیوساینتیست، «شینا دوو» از «مرکز فضایی جانسون ناسا» به همراه همکارانش، به بازدید کارکرد شناختی ۲۵ فضانورد در طول زمان حضورشان در ایستگاه فضایی بین‌المللی پرداختند. این تیم، فضانوردان را از طریق ۱۰ مجموعه آزمایش گوناگون، هم در زمین و هم در ایستگاه فضایی بین‌المللی مورد بازدید قرار دادند.

آزمایش‌ها یک بار قبل از مأموریت، دو بار میانه و دو بار سپس از آن، در فاصله‌ی ۱۰ تا ۳۰ روز بعد از برگشت به زمین تکرار شدند. این آزمایش‌ها ظرفیت‌های شناختی خاصی را اندازه‌گیری کردند که از جمله‌ی آنها می‌توان به یافتن الگوها روی یک شبکه برای آزمودن «استدلال انتزاعی» یا انتخاب زمان توقف بادکنکِ درحال باد شدن، قبل ترکیدن آن برای آزمودن «ریسک‌پذیری»، اشاره کرد.

محققان دریافتند که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی برای تکمیل آزمایش‌هایی که شدت پردازش، حافظه کاری و دقت را اندازه‌گیری می‌کرد، زمان بیشتری نسبت به زمین صرف کردند؛ اما دقت آنها همانند قبل می بود. اگرچه هیچ نقص کلی شناختی یا تأثیر ماندگاری بر توانمندیهای فضانوردان مشاهده نشد، برخی از معیارها همانند شدت پردازش، بعد از برگشت به زمین به زمان بیشتری برای برگشت به حالت عادی نیاز داشت.