حافظه فقط در سلولهای مغز وجود ندارد_مستطیل زرد

نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
به باور عموم مغز –بهطور خاص، سلولهای مغزی– خاطرات را ذخیره میکند. اما بهتازگی محققان کشف کردهاند سلولهای دیگر تکههای بدن نیز حافظه دارند و الگوهای رفتاری تکرارشونده را یاد میگیرند. این پژوهش میتواند برای فهمیدن نحوه کارکرد حافظه سلولهای بدن، افزایش یادگیری و درمان بیماریهای گوناگون سودمند باشد.
بر پایه گزارش Medical Xpress، محققان دانشگاه نیویورک میگویند مطابق دانش و باور عمومی، یادگیری و حافظه بهطورکلی فقط در مغز و سلولهای مغزی انجام میبشود اما پژوهشی تازه مشخص می کند دیگر سلولهای بدن نیز میتوانند الگوها را یاد بگیرند و خاطرات را شکل دهند. یافتههای این پژوهش در مجله نیچر انتشار شده است.
حافظه در دیگر سلولهای بدن
محققان بهجستوجو جواب این سوال بودند که آیا دیگر سلولهای بدن نیز همانند سلولهای مغز تحتتأثیر اتفاقای موسوم به «تاثییر یادگیری فواصل انباشته» (The massed-spaced learning effect) قرار میگیرند یا خیر. کارکرد این تاثییر بهاینصورت است که ما تمایل داریم اطلاعات تازه را با فواصل وقتی دریافت کنیم؛ به این صورت، آنها را بهتر برای میسپاریم. در روبه رو هنگامی اطلاعات بسیاری را یکباره به مغز منتقل میکنیم، طبق معمولً آنها را درست نگه داری نمیکنیم.
در این پژوهش، دانشمندان با مطالعه ۲ نوع سلول غیرمغزی انسان در آزمایشگاه (یکی از بافت عصبی و فرد دیگر از بافت کلیه) و قراردادن آنها در معرض الگوهای گوناگون سیگنالهای شیمیایی –همانند سلولهای مغزی که در معرض آن قرار میگیرند– یادگیری را طی زمان بازدید کردند.
سلولهای غیرمغزی هنگامی در معرض الگوهای گوناگون سیگنالهای شیمیایی قرار گرفتند، «ژن حافظه» را روشن کردند. این همان ژنی است که هنگامی سلولهای مغزی الگویی را در اطلاعات تازه شناسایی و اتصالات خود را برای تشکیل خاطرات بازسازی میکنند، فعال میبشود.
برای نظارت دقیقتر بر حافظه و فرایند یادگیری سلولهای غیرمغزی محققان این سلولها را مهندسی کردند تا پروتئین فوق الاده بسازند. این پروتئین مشخص می کند چه وقتی ژن حافظه روشن و چه وقتی خاموش است.
دلنشین این که این سلولها میتوانند تعیین کنند چه وقتی سیگنالهای شیمیایی تکرار خواهد شد، نه این که چه مقدار آن سیگنالها طویل می باشند؛ بهعبارتی همانند نورونهای مغز، آن سلولها نیز وقتی اطلاعات تازه را یاد میگیرند که با وقفه و تکرار انجام بشود.
به حرف های محققان، این پژوهش مشخص می کند باید با بدن خود زیاد تر همانند مغزمان حرکت کنیم؛ برای مثال، پانکراس ما درمورد قولهای غذاهایی که در قبل خوردیم، خاطراتی ساخته است؛ بهاینترتیب سطح قند خون سالم را نگه داری میکند. از سویی، سلول سرطانی الگوی شیمیدرمانی را نیز به یاد میآورد؛ ازاینرو، این پژوهش میتواند رویکرد درمانی پزشکان را نیز اصلاح کند.
دسته بندی مطالب