نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده (NOAA) اظهار کرده‌اند که در سال ۲۰۲۴، سوراخ لایه اوزون بالای جنوبگان در بزرگ‌ترین حالت خود در رتبه‌ی هفتم کوچک‌ترین اندازه از زمان اغاز بهبود در سال ۱۹۹۲ قرار گرفته است. سوراخ اوزون اکنون حتی در حداکثر وسعت خود، از آنچه در پنج سال قبل، از زمان حفره‌ی کوچک‌تر سال ۲۰۱۹ بوده، کوچک‌تر شده است.
در سال جاری، میانگین ماهانه‌ی وسعت سوراخ لایه ازون نزدیک به ۲۰ میلیون کیلومتر مربع بوده و در تاریخ ۲۸ سپتامبر، اندازه‌ی این سوراخ با ۲۲٫۴ میلیون کیلومتر مربع، به اوج رسید. در بدترین حالت، یعنی در سال ۲۰۰۰، سوراخ ازون ۵۰ درصد بزرگ‌تر و به شدت تخریب شده می بود.
پل نیومن، سرپرست تیم پژوهشی ازون ناسا و دانشمند ارشد علوم زمین در مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا، در بیانیه‌ای می‌گوید: «اندازه‌ی سوراخ ازون در بالای جنوبگان، در سال ۲۰۲۴ از سوراخ‌های ازون اغاز دهه ۲۰۰۰ کوچک‌تر شده است. این بهبودی تدریجی، مشخص می کند که کوششهای بین‌المللی در راستای محدودسازی مواد شیمیایی تخریبگر ازون، مؤثر واقع شده است.»
لایه ازون که از مولکول‌های سه‌اتمی اکسیژن (O3) راه اندازی شده است، نقشی حیاتی در جذب اشعه فرابنفش خورشید ایفا می‌کند؛ پرتوهای مضری که می‌توانند به سلامتی انسان و زیست‌بوم‌ها صدمه جدی برسانند.
آخرین مطالب
- سحابی شکارچی در نور مرئی و فروسرخ_مستطیل زرد
- بازدید کامل لیست تعرفه ویزیت پزشکان در سال ۱۴۰۴_مستطیل زرد
- پژوهشگر سرشناس هوش مصنوعی استارتاپی جنجالی راهاندازی کرد؛ مقصد: جایگزینی کامل نیروی انسانی_مستطیل زرد
- صندوق ذخیره فرهنگیان باید از بنگاهداری خارج شود_مستطیل زرد
- باید و نبایدهای رژیم بدون قند و چالش ۲۱روزه حذف قند و شکر_مستطیل زرد
لایه ازون هم چنان فاصله تعداد بسیاری با بهبودی کامل دارد
در دهه ۱۹۷۰، دانشمندان فهمید افت غلظت ازون (اندازه‌گیری‌شده بر پایه واحد دابسون) شدند و دریافتند که کلروفلوئوروکربن‌ها (CFCs) عامل این تخریب می باشند. تا اواسط دهه ۱۹۸۰، به اختصاصی در اغاز اکتبر هر سال، قسمت‌های وسیعی از لایه استراتوسفر جنوبگان تقریباً از ازون تهی می‌شد. امسال، غلظت ازون در این ناحیه به ۱۰۷ واحد دابسون رسید. این مقدار فقط مقداری زیاد تر از نیمی از مقدار آن در سال ۱۹۷۹ است.
استفن مونتسکا، دانشمند ارشد آزمایشگاه جهانی نظارت در اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده، توضیح می‌دهد: «برای سال ۲۰۲۴، شدت سوراخ ازون در قیاس با تعداد بسیاری از سال‌های سه دهه تازه، کمتر از حد میانگین است. اما لایه ازون هم چنان فاصله‌ی بسیاری با بهبودی کامل دارد.»
زیاد تر بخوانید
براین جانسن، شیمی‌دان در اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده، می‌افزاید: «اکنون، غلظت ازون زیاد کمتر از ۲۲۵ واحد دابسون است؛ سطحی که در سال ۱۹۷۹ معمول می بود. تا این مدت راه درازی در پیش داریم تا ازون جوی به سطوح پیش از دوران آلودگی گسترده‌ی کلروفلوئوروکربن‌ها بازگردد.»
به‌گزارش ناسا و اداره ملی اقیانوسی و جوی، پیش‌بینی می‌بشود که سوراخ ازون تا سال ۲۰۶۶ به طور کامل بسته بشود و سطح ازون نیز تا سال ۲۰۴۰، در سراسر جهان به حالت پیش از دهه ۱۹۸۰ بازگردد. این دستاورد بزرگ، به لطف پیمان مونترال محقق شده است؛ توافق‌نامه‌ای که منفعت گیری از مواد شیمیایی مضری را که علتتخریب لایه ازون خواهد شد، ممنوع کرد. این پیمان یکی از معدود معاهدات بین‌المللی است که توسط همه کشورهای جهان پذیرفته شده و به خوبی مشخص می کند که همکاری جهانی، تا چه حد می‌تواند در حل مشکلاتهای محیط‌زیستی مؤثر باشد.
دسته بندی مطالب
