کهکشان راه شیری امکان پذیر بخشی از یک محله کیهانی زیاد بزرگ‌تر باشد_مستطیل زرد

منطقه‌ای از جهان که ما در آن زندگی می‌کنیم، بزرگ‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم. بر پایه پژوهشی تازه، ابرخوشه‌ی بین‌کهکشانی میزبان راه شیری، امکان پذیر بخشی از یک «حوضه‌ جاذبه‌ای» باشد که از آنچه اکنون خانه می‌نامیم، ۱۰ برابر بزرگ‌تر است.

جهان مملو از حوضه‌های جاذبه‌ای (BOA) است؛ مناطقی که همه چیز درون آن‌ها به واسطه‌ی گرانش جسمی عظیم به داخل کشیده می‌بشود. BOA-ها می‌توانند همانند عروسک‌های تودرتو درون هم قرار بگیرند. برای مثال، ماه در حوضه‌ی جاذبه‌ی زمین قرار دارد و زمین به‌نوبه‌ی خود به‌همراه دیگر اجرام منظومه شمسی به دور خورشیدی می‌چرخد که خود به طور مارپیچی درحال چرخش به‌دور سیاه‌چاله‌ی کلان‌جرم مرکز کهکشان است.

بااین‌حال داستان به همین‌جا ختم نمی‌بشود. لایه‌ی بعدی عروسک حوضه‌ی جاذبه‌ای، گروه محلی است که شامل راه شیری، کهکشان آندرومدا و کهکشان مثلث است که در کنار کهکشان‌های اقماری کوچک همانند ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک قرار دارند. بعد از آن، لایه‌های بعدی خوشه‌ی دوشیزه را با نزدیک به دوهزار کهکشان و ابرخوشه‌ی بزرگ‌تر دوشیزه داریم. لایه‌ی نهایی شناخته‌شده، خوشه‌ی لانیاکیا (به معنی بهشت بی‌کران در زبان هاوایی) است؛ ابرخوشه‌ای که ابتدا در سال ۲۰۱۴ کشف شد و با تعداد تقریبا ۱۰۰ هزار کهکشان، قطرش به ۵۰۰ میلیون سال نوری می‌رسد.