چرا تارانتولا پشمالو است؟ – زومیت_مستطیل زرد

بر پایه یافته‌های مطالعه‌ای تازه، علت پشمالو بودن تارانتولاها این است که هنگامی مورچه‌های ارتشی (army ant) لانه‌ی این جانوران را در جستجوی غذا پاکسازی می‌کنند، آن‌ها را زنده نخورند. مورچه‌های ارتشی به بیشتر از ۲۰۰ گونه‌ی مورچه از دودمان‌های گوناگون حرف های می‌بشود که دارای گروه‌های آذوقه‌جوی شکارچی می باشند.

مطالعه‌ی تازه که در مجله‌ی تاریخ طبیعی انتشار شده است، چندین ایده‌ی تازه در رابطه روابط تارانتولا با گونه‌های دیگر اراعه می‌دهد؛ از‌جمله تعامل به‌نحوه شگفت‌انگیز منفعلانه اما درعین‌حال بعضی اوقات خشونت‌آمیزشان با مورچه‌های شکارچی.

مورچه‌های شکارچی یا  مارابونتا به شکار عنکبوت‌های زنده معروف می باشند، اما دیده شد هنگامی که این مورچه‌ها در لانه‌ی زیرزمینی تارانتولای آمریکای جنوبی به جستوجو غذا می‌روال، تمایل داشتند که تارانتولای بالغ و این چنین فرزندانشان را نادیده بگیرند. در موارد نادری که مورچه‌ها دعوا می‌کردند، موهای سفت تارانتولاها محافظت کافی را دربرابر مهاجمان فراهم می‌کرد.

علیرضا وقتی، سرپرست مطالعه و عنکبوت‌شناس در دانشگاه تورکو فنلاند، در بیانیه‌ای او گفت: «موهای انبوهی که بدن تارانتولا را می‌پوشاند، گازگرفتن یا نیش‌زدن آن را برای مورچه‌ها دشوار می‌کند. به این علت، ما معتقدیم که مو داشتن امکان پذیر به گفتن یک مکانیسم دفاعی تکامل یافته باشد.»

محققان دریافتند که مورچه‌های ارتشی با حذف غذاهای قدیمی از لانه‌ی تارانتولاهای فسوریال (که در لانه‌های زیرزمینی ساکن می باشند)، به آن‌ها پشتیبانی می‌کنند. با‌این‌حال، عنکبوت‌ها هم چنان به محافظت نیاز داشتند تا مورچه‌ها نتوانند گازشان بگیرند. فرضیه‌ی دفاع توسط مو با دقت به مطالعات قبلی قبول می‌بشود که نشان می‌دادند تارانتولای لانه‌دار، کیسه‌های تخم خود را در مو می‌پوشانند تا مورچه‌ها نتوانند به تخم‌ها صدمه بزنند.

علاوه‌بر‌این، تیم تحقیقاتی کشف کرد که تارانتولاهای درختی کمتر پشمالو و بالقوه صدمه‌پذیرتر از جمله گونه‌ی آویکولاریا هیرشی (Avicularia hirschii) در پرو، استراتژی‌های دفاعی متغیری در برابر مورچه‌ها ابداع کرده‌اند. به گفتن مثال، در یکی از مشاهدات، محققان دریافتند که آویکولاریا برای فرار از مورچه‌های در حال شکار طعمه، از نوک برگ آویزان می‌بشود.

هرچند روابط تارانتولا و مورچه می‌تواند متشنج بشود، محققان دریافتند که تارانتولاها از تعامل دوستانه‌تر با دوزیستانی که بعضی اوقات‌اوقات در لانه‌های زیرزمینی آن‌ها زندگی می‌کنند لذت می‌برند. این مطالعه بیشتر از ۶۰ شراکت بین تارانتولا و دوزیستان در ۱۰ سرزمین گوناگون و این چنین روابط با مارها و دیگر عنکبوت‌ها را توصیف کرد.

وقتی او گفت: «انگار قورباغه‌ها و وزغ‌هایی که در خلوتگاه تارانتولاها زندگی می‌کنند، از پناهگاه و محافظت در برابر شکارچیان منفعت‌مند خواهد شد. در ازای آن، قورباغه و وزغ‌ها از حشراتی تغذیه می‌کنند که امکان پذیر برای تارانتولا، تخم‌ها و بچه‌های آن زیان اور باشد.»