نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
اسلیماک و همکارانش با منفعت گیری از ریشه‌ی یکی از دندان‌های آسیاب تورین، دریافتند که او مذکر بوده و سپس، توانستند توالی کامل ژنوم او را به دست آوردند. محققان دریافتند که ژنوم تورین در قیاس با ژنوم نئاندرتال‌های اروپایی متأخر که قبلاً انتشار شده بودند، دارای جورتخمی ژنتیکی بالایی می بود؛ بدین معنی که نسخه‌های یکسان ژنی داشت که زیاد تر نشان‌دهنده‌ی ازدواج‌های فامیلی در نسل‌های تازه است. این چنین، هیچ نشانه‌ای از آمیزش با انسان‌های مدرن در تورین دیده نمی‌شد.
محققان در مقاله نوشته‌اند: «نتایج ما مشخص می کند که جمعیت دودمان تورین، اندازه‌ای کوچک داشته و از نظر ژنتیکی، برای طویل زمان از دیگر جمعیت‌های نئاندرتال متأخر جدا بوده است.»
اما انزوای گروهی از نئاندرتال‌ها، سؤالاتی را در رابطه زمان و دلایل ناپدید‌شدن این گونه نقل می‌کند.
آخرین مطالب
- دل از کامپیوترها و لپتاپهای پرو مکس برای گسترشدهندگان هوش مصنوعی رونمایی کرد_مستطیل زرد
- اغاز پیش فروش بلیت پروازهای روزهای پایانی نوروز_مستطیل زرد
- قوتنمایی تیم سبز؛ گرافیکهای RTX PRO 6000 انویدیا با حافظه ۹۶ گیگابایتی معارفه شدند_مستطیل زرد
- چرا سود سهام عدل برای برخی از افراد کمتر از مقدار اعلامی، واریز شده است؟_مستطیل زرد
- راهنمای آموزش نحوه تزریق انسولین به راه حلهای مختلف_مستطیل زرد
تورین نزدیک به ۴۲ هزار سال پیش در زمین زندگی کرده است
تیم محققان با منفعت گیری از راه حلهای گوناگون، از جمله تاریخ‌گذاری رادیوکربن و برسی لایه‌های زمین‌شناسی غار، دریافتند که تورین بین ۵۲ هزار تا ۴۲ هزار سال پیش درگذشته است. با این حال، شواهد تازه‌ای که در سال ۲۰۲۳ کشف شد، مشخص می کند که تورین به گمان زیادً نزدیک به ۴۲ هزار سال پیش در زمین زندگی کرده و به همین علت، یکی از آخرین نئاندرتال‌های زمین بوده است.
اسلیماک می‌گوید: «همه چیز درمورد‌ی بزرگ‌ترین انقراض در تاریخ بشریت و فهمیدن ما از این فرآیند شگفت انگیز که به بقای انسان خردمند (هومو ساپینس) به گفتن تنها گونه‌ی باقی‌مانده از انسان‌ها منجر شده است، نیاز به بازنویسی دارد. چطور می‌توانیم فکر کنیم جمعیت‌هایی که ۵۰ هزار سال در انزوا زندگی کرده‌اند، فقط به اندازه‌ی دو هفته پیاده‌روی از هم فاصله داشته باشند؟ همه‌ی این فرآیندها باید مجدد بازدید شوند.»
ایپریل نوول، باستان‌شناس پارینه‌سنگی از دانشگاه ویکتوریا در کانادا، می‌گوید مطالعه «از شواهد فرضیه‌ای حمایتمی‌کند که می‌گوید نئاندرتال‌ها در گروه‌های کوچک و اجتماعی منزوی زندگی می‌کردند و در نگه داری جوامع خود با مشکل روبه رو بودند.»
عمر گوکچومن، ژنوم‌شناس تکاملی از دانشگاه بوفالو، می‌گوید: «هر نوع دی‌ان‌ای از آن بازه‌ی وقتی کمیاب است و به دانش ما اضافه می‌کند. اطلاعاتی که از ژن‌های تورین و محل دفن او به دست آمده، به فهمیدن زیاد تر روزهای پایانی زندگی نئاندرتال‌ها پشتیبانی می‌کند.»
نویسندگان مقاله نتیجه می‌گیرند: «طبق معمولً فکر بر این است که انسان‌های مدرن، مسئول انقراض نئاندرتال‌ها بودند. بااین‌حال، انزوای ژنتیکی و فرهنگی مشاهده‌شده در پناهگاه صخره‌ای غار ماندرین، سؤالات جدیدی را در رابطه ساختارهای اجتماعی و رفتاری نئاندرتال‌ها نقل می‌کند که امکان پذیر نقش مهمی را در انقراض نهایی آن‌ها داشته باشد.»
دسته بندی مطالب
