حکمت روانشناسی باستانی: رومیان و یونیان چطور به سلامت روان نگاه می‌کردند؟_مستطیل زرد

در اواخر قرن پنجم قبل از میلاد، پزشکان یونان باستان فهمید شدند سلامت ما تا حدودی به حالت افکار ما وابسته است.

در کتاب پزشکی  اِپیدِمیکس که نزدیک به ۴۰۰ سال پیش از میلاد نوشته شده است، پزشک ناشناسی نوشته است که عادات ما درمورد تفکر ما (و این چنین سبک زندگی، لباس و مسکن، فعالیت بدنی و جنسیت ما) از عوامل مهم تعیین‌کننده سلامت ما می باشند.

در کتاب اپیدمیکس، پزشکی ناشناس یکی از بیمارانش به نام پارمنیسکوس را توصیف می‌کند که شرایط روحی‌اش آن‌قدر رو به وخامت رفت که دچار هذیان شد و در نهایت دیگر موفق نشد سخن بزند. او به زمان ۱۴ روز در بستر بیماری می بود تا این که درنهایت درمان شد. در کتاب به نحوه درمان بیمار اشاره نشده است.

بعدها، جالینوس پزشک مشهور یونانی (۱۲۹ تا ۲۱۶ بعد از میلاد) فهمید شد مردم غالبا برای حالت روانی بد خود بیمار خواهد شد:

امکان پذیر تحت شرایط خاصی، «فکر کردن» یکی از دلایلی باشد که جهت سلامتی یا بیماری بشود، چون افرادی که هر چیزی آن‌ها را عصبانی می‌کند و به هر دلیلی سردرگم، آشفته و وحشت‌زده خواهد شد، زیاد تر به این علت بیمار خواهد شد و تسلط بر این بیماری‌ها برایشان دشوار است.

جالینوس این چنین  بیمارانی را توصیف کرد که ازنظر روانی بیمار بودند و برخی به شدت بیمار شده و از دنیا رفتند. مردی پولش را گم کرده می بود: «او به زمان طویل تب کرد. در خواب خودش را مرتبا سرزنش می‌کرد، افسوس می‌خورد و سراسیمه از خواب بیدار می‌شد. درنهایت این افسوس در زمان بیداری نیز بلای جانش شد. او دچار هذیان و التهاب مغز شد، روان آشفته‌ی او از سخن‌هایش آشکار می بود و تا زمان مرگ در این حالت باقی ماند.»

در دنیای باستان، مردم راه‌های مختلفی برای پیشگیری یا درمان بیماری‌های روانی داشتند. آریستیپوس فیلسوف که در قرن پنجم قبل از میلاد می‌زیست، به مردم پیشنهاد می‌کرد بر زمان حال تمرکز کنند تا دچار اختلال روانی نشوند: «ذهن خود را روی آن تکه از روز که در آن مشغول کار یا فکر کردن هستید، متمرکز کنید. فقط زمان حال به ما تعلق دارد و نه قبل یا آنچه در آینده رخ می‌دهد. زمان قبل از بین رفته است و اشکار نیست آینده وجود داشته باشد یا نه.»

فیلسوف کلینیانس که در قرن چهارم قبل از  میلاد زندگی می‌کرد، هر زمان فهمید می‌شد درحال خشمگین‌شدن است، برای آرام کردن خود به سراغ نواختن موسیقی می‌رفت.

پزشکان رویکردهای خاص خود را برای مقابله با مشکلات سلامت روان داشتند. تعداد بسیاری به بیماران پیشنهاد می‌کردند سبک زندگی خود را تحول دهند تا حالت روانی‌شان تنظیم بشود. آن‌ها به مردم پیشنهاد می‌کردند ورزش‌های تازه انجام بدهند، رژیم غذایی فرد دیگر را جستوجو کنند، به سفر دریایی بروند، به سخنرانی‌های فیلسوفان گوش دهند، بازی‌ها و تمرین‌های ذهنی معادل جدول کلمات متقاطع یا سودوکوی امروزی انجام بدهند. به گفتن مثال، پزشک کائلیوس اورلیوس (قرن پنجم بعد از میلاد) فکر می‌کرد رژیم غذایی سرشار از میوه برای بیمارانی که دچار جنون می باشند، سودمند است.

پزشکان این چنین به مردم پیشنهاد می‌کردند از داروهای گیاهی منفعت گیری کنند. به‌گفتن مثال، گیاه خربق برای درمان افراد دچار بدگمانی یا پارانویا منفعت گیری می‌شد. گرچه پزشکان باستان فهمید شدند گیاه مذکور می‌تواند خطرناک باشد، چون بعضی اوقات جهت اسپاسم‌های سمی و مرگ بیماران می‌شد.