بیماری اوتیسم چیست؟ علائم، علت و راهکار درمان اوتیسم_مستطیل زرد

اختلال طیف اوتیسم چیست؟

اوتیسم یا درخودماندگی (به اختصار ASD) در واقع یک اختلال عصبی رشدی است که در نحوه تعامل افراد با دیگران و ارتباطات کلامی ‌تاثییر می‌گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم فهمیدن فردی متغیری از جهان اطراف دارند و به همین علت ارتباطات آن‌ها با انسان‌ها به شدت تحت تاثییر قرار می‌گیرد. اوتیسم یک اختلال طیفی است، به این معنی که علائم و نشانه‌های آن در افراد گوناگون، متفاوت ابراز می‌کند. این بیماری انواع مختلفی داشته و شدت تاثییر آن در افراد متفاوت است. یقیناً در مجامع جهانی اختلاف نظرهای بسیاری در خصوص به‌کارگیری نام (بیماری) برای این اختلال وجود دارد، اما به ‌هرحال این اختلال یکی از جدی‌ترین اختلالات مغزی است که امکان پذیر در کودکان یا حتی بزرگسالان ابراز کند. اگرچه علائم و نشانه‌های اوتیسم موارد زیاد بسیاری را دربرمی‌گیرد؛ اما افراد مبتلا به اوتیسم که به آن‌ها اوتیستیک حرف های می‌بشود.

نشانه‌ها و علائم زیر را دارند:

• ناتوانی یا مشکل در برقراری ربط با دیگران
• انجام رفتارها و الگوهای تکراری

ملزوم به ‌ذکر است که این بیماری، غیرقابل درمان و یک اختلال مادام‌العمر است، اما راه‌های درمانی متفاوت، می‌تواند در نحوه کارکرد روزانه افراد مبتلا به این بیماری تاثیرگذار باشد.

علائم اوتیسم

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی ‌دارد؟ برخی از کودکان، علائم طیف اوتیسم را در ابتدای دوران نوزادی نشان خواهند داد. دیگر کودکان امکان پذیر به طور معمول برای چند ماه یا چند سال به طور طبیعی رشد کنند؛ اما بعد از آن به طور ناگهانی علائم طیف اوتیسم را نشان دهند و توانایی‌های زبانی و فردی که از قبل پیدا کرده‌اند را از دست خواهند داد.

اوتیسم در هر فردی، متفاوت است. به عبارت دیگر هر کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم دارای یک الگوی منحصر به فرد از حرکت است. برخی از کودکان مبتلا به این اختلال، دچار مشکلات یادگیری می باشند و برخی از آن‌ها نشانه‌های کمتری نسبت به هوش عادی دارند. دیگر کودکان مبتلا به این اختلال دارای هوش نرمال می باشند؛ به شدت یاد می‌گیرند، اما با برقراری ربط و منفعت گیری از آنچه که در زندگی روزمره و تنظیم حالت اجتماعی ملزوم است، مشکل دارند.

ترکیب بی همتا علائم طیف اوتیسم در هر کودک، بعضی اوقات اوقات تعیین شدت این اختلال را دشوار می‌کند. به طور کلی علائم اوتیسم برای افراد امکان پذیر که متفاوت باشد.

اما با اهمیت ترین آن‌ها عبارت هستند از:

• مشکل در نگه داری مکالمه
• ریزه خواری یا اختلال پیکا در کودکان
• تکرار مداوم عبارات
• الگوهای گفتاری غیرمعمول همانند: سخن زدن همانند به ربات
• اجتناب از تماس چشمی ‌با دیگران
• عدم پاسخگویی در برابر صدا زدن اسم فرد مبتلا
• گسترش‌ دیررس توانایی‌های گفتاری
• مشکل آشکار در فهمیدن احساسات و گفتن

هر یک از این علائم را باید به خوبی شناسایی کرد تا کودک مبتلا به اوتیسم دچار اختلال‌های زیاد تر نشود. یقیناً کودکی و طفولیت برای برخی از افراد همراه با اختلالاتی است که نوبت گرفتن از دکتر کودکان برای پشتیبانی به والدین می تواند اثربخش باشد.

بیماری اوتیسم با چه اختلالاتی همراه است؟

هنگامی ‌که پرسیده می‌بشود اوتیسم چیست؟ باید به این نوشته پی برد که فرد سوال کننده هیچ اطلاعاتی درمورد این بیماری یا اختلال ندارد. از این رو مهم است که درمورد انواع اختلال‌های همراه با کودکان یا افراد اوتیسم اطلاعاتی کسب کند. بیماری اوتیسم با اختلال‌هایی اجتماعی، رفتاری و گفتاری همراه است که در ادامه آن‌ها را توضیح خواهیم داد.

اختلال در کارکرد اجتماعی

نوزادی که به دنیا می‌آید، به طور ذاتی برای ربط اجتماعی و تشخیص چهره انسانی آمادگی دارد. در حالی که در کودکان دارای اوتیسم گرایش مقداری ‌به چهره انسان وجود دارد و به جستوجو آن، این کودکان گرایش مقداری ‌به برقراری تماس چشمی‌ نشان خواهند داد.

برخی دیگر از نشانه‌های اختلال در عملکردهای اجتماعی کودک دارای اوتیسم موارد زیر را شامل می‌بشود:

• کودک نمی‌تواند به نام خود عکس العمل نشان دهد.
• کودک ترجیح می‌دهد به تنهایی بازی کند یا در دنیای خود باشد.
• تماس چشمی ‌ضعیفی دارد.

این چنین کودک، ربط غیر کلامی ‌برقرار نمی‌کند؛ به طور مثال نمی‌تواند به اشیا مورد علاقه خود اشاره کند.

اختلال ارتباطی در افراد اوتیسم

افراد دارای اوتیسم در جنبه‌های گوناگون رشد زبان، گفتار و ربط مشکل دارند. کودکان دارای اوتیسم توانایی سخن بگویید کردن و برقراری ربط کلامی ‌ندارند.

نشانه‌های عدم توانایی سخن بگویید کردن در کودکان اوتیسم شامل موارد زیر است:

• عدم توانایی در جمله‌بندی و سخن بگویید کردن به طور سلیس
• سخن بگویید کردن با ریتم یا صدای غیرطبیعی
• عدم توانایی در گفتن احساسات و هیجانات

در صورتی که هریک از این اختلال‌های ارتباطی را در کودکان خود مشاهده کردید با دکتر مغز و اعصاب ربط بگیرید تا راهنمایی‌های ملزوم را دریافت کنید.

اختلال شناختی

تعداد بسیاری از افراد فکر می‌کنند که اوتیسم عقب ماندگی ذهنی است! اگرچه امکان پذیر برخی از کودکان اوتیسم، هوش پایینی داشته باشند، اما برخی از آن‌ها نیز هوش جزیره‌ای دارند. به این معنی که کودک در یک یا چند عرصه (همانند نقاشی یا موسیقی) توانمندیهای قابل توجهی دارد؛ در حالی که امکان پذیر از نظر دیگر توانمندیها مشکل داشته باشد.

این چنین در کودکان مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی وجود ندارد. یعنی کودک نمی‌تواند خودش را به جای دیگران قرار دهد یا به مسائلی به غیر از چیزهایی که می‌بیند، فکر کند. در نظر داشته باشید که هرچه ضریب هوشی کودکان پایین‌تر باشد، گمان ابتلا به تشنج در کودکان هم بالاتر است.

اختلال رفتاری

کودکان اوتیسم با اشیا و وسایل ربط بهتری برقرار می‌کنند. این در حالی است که ربط گیری آن‌ها با انسان‌ها کمتر است. این اختلال رفتاری، ناشی از اختلال برقرار ربط است که جهت می‌بشود تا کودکان از دنیای اطراف دور شده و به دنیای اشیا و وسایل علاقه‌مند باشند.

این اختلال این چنین با علائم زیر همراه است:

• انجام حرکات تکراری همانند تکان دادن، چرخش یا قفل کردن دست‌ها
• داشتن الگوهای حرکتی شگفت و غریب، همانند قدم زدن بر انگشتان پا
• حساس بودن به نور، صدا و لمس در عین حال بی اعتنا بودن به درد یا دما

این چنین کودکان مبتلا به اوتیسم از موقعیت‌های تازه هراس دارند و بهتر است که تحول دکوراسیون خانه را به یکباره انجام نداد تا حس غریبی نکنند.

علت اختلال اوتیسم 

موارد تعداد بسیاری را می‌توان در علت اوتیسم جستجو کرد. اما به طور کلی، علت و سرمنشا اوتیسم امکان پذیر مربوط به ژنتیک و محیط باشد. HOXA۱ یکی از ژن‌های اوتوزوم مغلوب است که تاثییر بسیاری در ابراز اوتیسم دارد، این چنین ژن‌های NLGN۳, NLGN۴, NRXN۱, MeCP۲ نیز امکان پذیر در ابراز اوتیسم نقش داشته باشند.

برای برخی از کودکان، اختلال طیف اوتیسم می‌تواند با یک اختلال ژنتیکی همانند سندرم Rett یا سندرم X شکننده همراه باشد. در کودکان، تغییرات ژنتیکی (جهش)، خطر اختلال طیف اوتیسم را افزایش می‌دهد. ژن‌ها بر گسترش مغز یا نحوه ربط سلول‌های مغز تأثیر می‌گذارند و شدت علائم طیف اوتیسم را تعیین می‌کنند.

اما به غیر از ژن، موارد فرد دیگر همانند عوامل محیطی هم می‌توانند علت اوتیسم در بزرگسالان و کودکان باشند. دانشمندان در تلاش می باشند تا به این سوال جواب دهند که آیا ویروس‌ها می‌توانند در ابتلا یک فرد به اوتیسم نقش داشته باشند یا خیر؟ مطابق نتایج به دست آمده، انسفالیت ناشی از سرخک، سرخچه مادرزادی، ویروس هرپس سیمپلکس، اوریون، واریسلا، سیتومگالوویروس و ویروس‌های مخفی برخی از مواردی می باشند که امکان پذیر در ابراز اوتیسم موثر باشند.

اگر سوال دارید که برای درمان اختلال اوتیسم، پزشک مغز و اعصاب می‌تواند به شما پشتیبانی کند یا خیر؟ بهتر است که مقاله تخصص مغز و اعصاب چیست؟ در مجله دکتردکتر را مطالعه کنید.

انواع اوتیسم

زمان روبه رو با بیماری اوتیسم بهتر است که از واژه طیف در رابطه اختلالات اوتیسم منفعت گیری کرد. افراد مبتلا به اختلال اوتیسم می‌توانند طیف وسیعی از شدت علائم را داشته باشند. توانمندیهای یادگیری، تفکر و حل قضیه افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می‌تواند در هر فردی به نسبت فرد دیگر، متفاوت باشد.

اوتیسم بودن به طور‌های متغیری در افراد نمایان می‌بشود. برخی از کودکان چهره متغیری نسبت به دیگر هم سن و سال‌های خود دارند. از این رو چهره کودکان اوتیسم متفاوت است؛ در برخی دیگر از افراد مشکلات و اختلال‌ها به شکل کم‌توانی ذهنی، اختلال یکپارچگی حسی، اختلال بیش‌فعالی و نقص دقت، صرع و مشکلات گوارشی نمایان خواهد شد. در نتیجه انواع مختلفی از اوتیسم وجود دارند که هر یک از افراد مبتلا به اوتیسم نیاز به سطوح حمایتی مختلفی خواهند داشت.

به حرف های انجمن اوتیسم ایران ؛

اوتیسم، اوتیسم اسپرگر، اختلال از هم پاشیدگی دوران کودکی و اختلال دوران رشد که به نوع فرد دیگر تشخیص داده نشده اند، چهار اختلالی می باشند که در دسته بندی‌های تازه علمی‌همه انها تحت گفتن اختلالات طیف اتیسم شناخته و تشخیص داده خواهد شد و با همدیگر ادغام شده‌اند.

به طور کلی انواع اختلالات طیف اوتیسم در سه سطح کلی سطح نیازمند پشتیبانی، سطح نیازمند حمایتزیاد و سطح نیازمند حمایتزیاد زیاد تقسیم بندی خواهد شد.

اما شایع‌ترین انواع اوتیسم عبارت هستند از:

• اختلال درخودماندگی یا اوتیسم بزرگسالان
• اوتیسم آسپرگر که می توانید اطلاعات کامل آن را در راهنمای سندروم آسپرگر چیست ببینید.
• اختلال فراگیر رشد (اوتیسم آتیپیک یا غیرمعمول)
• اختلال تخریب دوران کودکی
• سندرم رت

هریک از این انواع اوتیسم نیاز به همراهی و همدلی خانواده دارند تا بتوان شرایط بهتری را برای رفتارهای کودک اوتیسم فراهم کرد.

حالت اوتیسم در سنین گوناگون

حالت اوتیسم در سنین گوناگون با تفاوت‌هایی همراه است. نوزادان، کودکان و بزرگسال‌ها می‌توانند حالت متغیری از اوتیسم را توانایی کنند. هریک از حالت‌های اوتیسم با اختلال‌ها و شرایط مختلفی رخ می‌دهد که نیاز به بازدید دارند.

اوتیسم در کودکان

هنگامی ‌تشخیص درست اوتیسم در کودکان امکان پذیر است که نشانه‌های آن قبل از سه سالگی شناسایی شوند. برخی از کودکان، علائم طیف اوتیسم را در ابتدای دوران نوزادی نشان خواهند داد. یقیناً شرایطی نیز وجود دارد که در آن اختلال اوتیسم در نوجوانان یا بزرگسالان شناسایی بشود، اما به طور معمول میانگین سن تشخیص بین ۳ تا ۶ سال است.

آیا کودکان اوتیسم سخن می‌زنند

کودکانی که دچار اوتیسم می باشند، می‌توانند سخن بگویید کنند اما گفتار و تکلم راحتی در زیاد تر اوقات ندارند. در برخی از موارد هم دیده می‌بشود که کودکان اوتیسم به راحتی سخن بگویید می‌کنند، اما کلمات را ساده‌تر و راحت‌تر گفتن خواهند کرد.

چهره کودکان اوتیسم چطور است؟

با دقت به تحقیقاتی که انجام شده است، کودکان مبتلا به اوتیسم، صورت پهن و غیر عادی به نسبت دیگر کودکان هم سن خود دارند. چشم‌های این کودکان گشادی دارد و فاصله بین بالای دهان و پایین چشم‌ها مختصر‌تر از دیگر کودکان است. این چنین چهره کودکان اوتیسم بدین گونه است که دهان بازتر و گشادتری دارند و شیار زیر بینی و بالای لب آن‌ها بزرگ‌تر است.

اوتیسم در نوزادان

نوزادان بعد از تولد و به مرور زمان، علائم اوتیسم را ابراز خواهند داد. چالش‌های بسیاری برای مطالعه اوتیسم در دوران بعد از زایمان وجود دارد، اما تا بحال هیچ نشانگر زیست‌شناختی یا آزمایش پزشکی برای تشخیص نوزاد اوتیسم وجود ندارد. به این علت، تشخیص این اختلال کاملا مبتنی بر مشاهدات رفتاری و اطلاعات گزارش شده توسط والدین است.

روال گسترش اوتیسم در نوزاد تازه به دنیا آمده چطور است؟

والدینی که به تازگی فهمید اوتیسم نوزاد خود خواهد شد؛ به این نوشته واقف می باشند که این کودکان از برقراری ربط چشمی خودداری می‌کنند. این نوزادان ربط عاطفی برایشان مشکل است و همین نوشته علتمی‌بشود تا والدین به روال گسترش اوتیسم پی ببرند. این چنین نوزادانی که اوتیسم دارند به سوالات و حالت‌های احساسی جواب‌های نامعلوم خواهند داد. از طرفی هم به صداها، بوها و طعم‌های خاصی حساس می باشند.

اوتیسم در بزرگسالی

اوتیسم در بزرگسالان یکی از مشکلاتی است که کمتر به آن پرداخته می‌بشود. در صورتی‌ که برای تعداد بسیاری از افراد و خانواده‌ها معضلی جدی محسوب می‌بشود. در زیاد تر اوقات ،کودکان اوتیستیک بدون تشخیص و درمان به بزرگسالی می‌رسند. اما آنچه که بیشتر از هرچیزی اهمیت دارد، تشخیص اوتیسم در بزرگسالی است، اگر فردی در بزرگسالی حس انزوای اجتماعی داشته باشد یا در برقراری ربط با دنیای اطراف دچار مشکل بشود، گمان ابتلای وی به اوتیسم یا درخودماندگی بالا است.

نیازهای افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی زیاد متفاوت است. افراد مبتلا به ASD شدید، امکان پذیر توانایی سخن بگویید کردن نداشته باشند و به همراهی و پشتیبانی برای همه ‌فعالیت‌های زندگی روزمره‌شان احتیاج داشته باشند.

پژوهشگران مطالعه‌ای را روی ۴۵ نفر که یا خود مبتلا به ASD بودند یا از این بیماران مراقبت می‌کردند، انجام دادند. شرکت‌کنندگان زیاد تر در رابطه مدیریت طویل مدت، تشخیص و آگاهی از اوتیسم در بزرگسالی دلواپس بودند.

برخی از مشکلاتی که افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی با آن مواجه خواهد شد عبارت هستند از:

• انزوا و مشکلات اجتماعی
• مشکلات ارتباطی
• مشکلات مالی
• نبوده است حمایتبه همراه مراقبت شخصی
• بی‌دفاع بودن
• افتشغل

بهتر است قبل از افزایش سن کودکان، به جستوجو راه‌های درمان و مشورت با پزشک بیماری‌های مغز و اعصاب باشید تا در صورت امکان فرد بتواند زندگی نرمالی داشته باشد.

دسته بندی بیماران اوتیسم بر پایه مقدار ابراز اختلالات

بیماران دچار اوتیسم با دقت به اختلالاتی که دارند در سه سطح تقسیم‌بندی خواهد شد. ابراز اختلالات در افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت است. شدت اختلالات با دقت به مقدار ربط گیری و توانایی‌های رفتاری تقسیم بندی می‌بشود که با اهمیت ترین آن‌ها به شرح زیر می باشند.

اوتیسم سطح یک نیازمند به پشتیبانی

کودکان و بزرگسالانی که در اوتیسم سطح یک قرار می‌گیرند، بدون حمایتشدن به موقع برای تشکیل تعامل دچار مشکل خواهند شد. این افراد برای اغاز روابط اجتماعی و تعامل‌های خود نیاز به حمایتدارند. از این رو اگر در برخورد‌های ابتدایی مورد حمایتقرار نگیرند امکان پذیر که توانایی سخن بگویید با افراد را نداشته باشند و در گفتگو با افراد دچار ناکامی شوند.

اوتیسم سطح دو نیاز به حمایتقابل دقت

افرادی که در اوتیسم سطح دو قرار می‌گیرند، توانایی‌های اجتماعی، کلامی ‌و غیر کلامی‌ حساسی دارند و باید تحت حمایتقرار بگیرند. این افراد محدودیت در تعامل های اجتماعی داشته و عکس العمل‌های غیر معمول دارند. به این علت فرد مبتلا به اوتیسم در سطح دو امکان پذیر که زیاد ساده سخن بگویید کند و علایق خود را با صداهای شگفت و غریب ابراز کند.

 

اوتیسم سطح سه نیاز به حمایتو رسیدگی زیاد زیاد

کودکان و بزرگسالان اوتیسم سطح سه نقص زیاد شدیدی در برقراری ارتباطات کلام و غیر کلامی ‌دارند. محدودیت‌های شدید این افراد در تشکیل تعامل های علتمی‌بشود تا حداقل ربط گیری را با دیگر افراد برقرار کنند. به طور مثال: یک شخص دارای اوتیسم کمترین کلمات را برای برقراری ربط با افراد به کار می‌گیرد. به این علت این دسته از افراد نیاز شدید به حمایتو رسیدگی زیاد زیاد دارد تا بتوانند کارهای روزمره خود را انجام بدهند.

 

به حرف های webmd،

افرادی که کارکرد بالایی دارند در تعامل اجتماعی و ارتباطات مشکل خواهند داشت. این افراد به طور طبیعی نشانه‌های اجتماعی را فهمید نمی‌شوند و امکان پذیر دوست یابی برایشان دشوار باشد. همچینن تحت تأثیر یک موقعیت اجتماعی چنان تحت سختی قرار می‌گیرند که اذیت خواهد شد. این افراد زیاد تماس چشمی یا سخن بگویید های کوچک برقرار نمی کنند.

روش‌ های تشخیص اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم در علائم و شدت متفاوت است، به این علت تشخیص آن امکان پذیر دشوار باشد. اگر کودکی دارای اوتیسم باشد، نشانه‌هایی دارد که پزشک می‌تواند بر پایه آن‌ها بیماری را تشخیص دهد. اولین راه این است که پزشک از والدین در رابطه تعامل های اجتماعی، توانایی‌های ارتباطی و حرکت فرزندشان در طول زمان سوال کند. امکان پذیر کودک در برقراری تماس چشمی ‌ناتوان باشد. یا در تشخیص احساسات دیگران همانند غم زیاد ضعیف عمل کند.

پزشک باید از والدین در رابطه توانایی‌های کلامی ‌و غیرکلامی ‌فرزندشان در طول زمان سوال کند. یک کودک اوتیسم امکان پذیر هیچ زمان سخن نزند یا برخی از جمله‌ها را چندین دفعه تکرار کند. به این علت اوتیسم و سخن نزدن کودک دو عامل وابسته به هم می باشند. پزشک این چنین از والدین در رابطه بازی‌ها و مقدار علاقه‌ای که فرزندشان به اسباب‌بازی مشخص می کند، سوال می‌کند. کودک اوتیسم امکان پذیر به جای بازی کردن با همه اسباب‌بازی‌ها تنها بر بخشی از آن‌ها تمرکز کند.

ملزوم است کودک تست‌های الزامی شامل شنوایی، گفتار، زبان، سطح پیشرفت و مسائل اجتماعی و رفتاری را انجام دهد، تا پزشک یقین بشود این علائم به علت مشکل و اختلال فرد دیگر به وجود نیامده است.

آیا راهی برای درمان اوتیسم وجود دارد؟

اوتیسم درمان قطعی ندارد، اما با این حال، راهکارهای درمانی می‌توانند توانایی فرد، برای عملکردها را افزایش و علائم طیف اوتیسم را افت دهد. مداخله زودهنگام در طول سال‌های پیش دبستانی می‌تواند به کودک پشتیبانی کند تا توانایی‌های اجتماعی، ارتباطی، عملکردی و رفتاری را یاد بگیرد.

اکنون از راه حلهای متغیری برای درمان اوتیسم منفعت گیری می‌بشود؛ اما این که اوتیسم شدید یا خفیف نیاز به چه راهکارهایی دارد باید مشابه با نظر پزشک بازدید بشود.

با اهمیت ترین راه حلهایی که می‌توان به گفتن راه کارهایی برای درمان اوتیسم در نظر عبارت هستند از:

• کاردرمانی
• گفتاردرمانی روانشناسی
• بازی درمانی
• رژیم درمانی
• درمان ABA
• موسیقی و دارو درمانی

تشخیص اوتیسم در سنین پایین زیاد کار امد است و می‌تواند حرکت، توانایی‌ها و گسترش زبان در افراد اوتیستیک را بهبود دهد. با این حال، مداخله در هر سن سودمند خواهد می بود. یقیناً درست است که کودکان علائم طیف اوتیسم را از دست نمی‌دهند، اما امکان پذیر یاد بگیرند که تعامل های روزمره بهتری داشته باشند.

چه مقدار گمان دارد فرزند من با اختلال اوتیسم به دنیا بیاید؟ 

با دقت به مطالعات و تحقیقاتی که انجام شده است، اگر در خانواده‌ای فرزند اول دارای بیماری اوتیسم باشد، خطر ابراز گمان اوتیسم در فرزند دوم بین ۶ تا ۱۰ درصد است. یقیناً برخی از تحقیقات دیگر هم نشان داده که گمان ابتلا فرزند دوم به اوتیسم بین ۸ تا ۱۹ درصد است. اما به طور کلی عوامل ژنتیکی تاثیرگذار بوده و بهتر است که قبل از بارداری تحت نظر پزشک می بود.

عوامل افزایش بیماری اوتیسم

به غیر از علائم، نشانه‌ها و دلایلی که در ابراز اوتیسم تاثیرگذار می باشند، عوامل فرد دیگر هم وجود دارند که امکان پذیر گمان این اختلال را افزایش دهند.

از این رو با اهمیت ترین عوامل به شرح زیر می باشند:

• جنسیت: پسران به طور تقریبی، چهار برابر دختران گمان ابتلا به اختلال طیف اوتیسم را دارند.
• سابقه خانوادگی: در خانواده‌هایی که یک کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم است، خطر ابتلا به داشتن یک کودک دیگر با اختلال بالا است.
• سن پدر و مادر: امکان پذیر ارتباطی بین کودکان متولد شده با والدین بزرگتر و اختلال طیف اوتیسم وجود داشته باشد.

این چنین برخی از بیماری‌های خاص دارای خطر بالاتری از علائم اوتیسم را به وجود می‌آورند که برخی از این بیماری‌ها عبارت هستند از:

• سندرم X شکننده (اختلال ارثی است که علتمشکلات فکری می‌بشود.)
• اسکلروز توبول (وضعیتی که تومورهای خوش خیم در مغز تشکیل می‌بشود)
• سندرم Rett (حالت ژنتیکی به طور انحصاری در دختران رخ می‌دهد که جهت افت رشد سر و ناتوانی در فکر می‌بشود.)
• نوزادان زیاد زودرس

از طرفی هم نوزادانی که قبل از ۲۶ هفته حاملگی متولد شده‌اند؛ امکان پذیر دارای اختلال طیفی اوتیسم باشند.

آیا پیشگیری از اوتیسم امکان پذیر است؟

اوتیسم به گفتن یک اختلال رفتاری، گفتاری و عصبی شناخته می‌بشود که در برخی از اوقات، ارثی است. اوتیسم اگر به طور وراثتی به فرزند انتقال اشکار کند، می‌توان او گفت که هیچ راهی برای جلوگیری از اختلال طیف اوتیسم وجود ندارد. اما تحقیقات برای یافتن علت مهم اوتیسم، پیشگیری و درمان این اختلال ادامه دارد. یقیناً به والدین پیشنهاد می‌بشود تا مدام سبک زندگی سالمی ‌برای خود انتخاب کنند تا گمان ابتلا کودکان آن‌ها به انواع اختلالات افت یابد.

بلوغ جنسی در نوجوانان مبتلا به اوتیسم

نوجوانانی که دچار اختلال اوتیسم می باشند، همانند دیگر هم سن و سال‌های خود از نظر جنسی رشد اشکار می‌کنند. اما افرادی که دچار اوتیسم می باشند، در گفتن احساسات و توانایی‌های اجتماعی، مقداری ‌متفاوت‌تر عمل می‌کنند. نوجوان دارای اوتیسم، تمایل به رابطه جنسی دارد و این خانواده است که باید حساسیت بیشتری داشته باشد و آموزش‌های اولیه را به خوبی توضیح دهد.

برقراری رابطه جنسی برای هر فردی یک امر سرشتی و نهادین است. از این رو نوجوانان اوتیسم باید به خوبی با این حس آشنا شوند و برای فهمیدن بهتر از سمت خانواده اطلاعات کاملی پیدا کرده باشند. به طور کلی هرچه نوجوان اوتیسمی ‌حرکت اجتماعی محدود و پر چالشی داشته باشد، در روابط اجتماعی خود ناکامی می‌خورد و حس سرخوردگی خواهد داشت. به این علت باید توضیحات کاملی درمورد روابط جنسی و حس تشکیل شده در افراد به او گفت.

طول عمر افراد مبتلا به اوتیسم چه مقدار است؟

اختلال اوتیسم، طول عمر افراد را تحت تاثییر قرار می‌دهد. مطابق برخی مطالعات و تحقیق‌های انجام شده در سال ۲۰۱۶ که یک مجله بریتانیایی آن را انتشار کرده، بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ۴۰ برابر زیاد تر از بزرگسالانی که مبتلا به اوتیسم نیستند، در خطر مرگ زودرس قرار دارند. مرگ زودرس امکان پذیر که به علت مشکلات عصبی یا حتی خودکشی نیز باشد.

در یک مطالعه انجام شده (تعداد مشخصی از بیماران اوتیسم در این تحقیق بازدید شدند و این نتیجه شامل همه افراد نیست)، افراد اوتیسم به طور متوسط در سن ۵۴ سالگی از دنیا رفته‌اند که این سن ۱۶ سال سریعتر از میانگین سن مرگ و میر در جوامع محسوب می‌بشود.

نکاتی برای والدین کودکان مبتلا به اوتیسم

والدینی که کودکان مبتلا به اوتیسم دارند، باید این را بدانند که حرکت هر فردی با فرد دیگر متفاوت است. از این رو نمی‌توان نسخه رفتاری که برای یک کودک اوتیسم جواب می‌دهد را روی کودک دیگر اجرا کرد. اما به طور کلی چند مسئله مهم وجود دارد که باید آن‌ها را در نظر گرفت تا ربط گیری بهتری با فرزند مبتلا به اوتیسم برقرار کرد.

این نکات مهم به شرح زیر می باشند:

• به کودکان خود انگیزه دهید تا کارهای کوچک خود را انجام بدهند.
• فرزند خود را با هیچ کودک فرد دیگر قیاس نکنید.
• ربط کودک را با دیگر خویشاوندان قطع یا کم نکنید.
• شبکه اجتماعی قوی برای خود و فرزنداتان تشکیل کنید.
• در رابطه اختلال اوتیسم با خانواده و دوستانتان سخن بگویید کنید تا شرایط کودک شما بهتر فهمیدن بشود.
• درمورد حرکت درمانی و راه‌های بهبود اوتیسم تحقیق کنید.

 در آخر هم برای خود و فرزنداتان برنامه استراحت داشته باشید تا کنار هم بتوانید اوقات خوشی را سپری کنید.

از روز اول تشخیص، اغاز به کنترل اوتیسم کنید

اوتیسم یک بیماری نیست. طیف اوتیسم اختلالی است که زیاد تر در دوران کودکی ابراز می‌کند، اما امکان پذیر نشانه‌های آن در سنین بزرگسالی هم مشاهده بشود. متاسفانه اکنون تحقیقات علمی ‌در رابطه علت، علائم، تشخیص و پیشگیری از اختلال طیف اوتیسم به نتایج قطعی و ثابتی نرسیده و پژوهش‌ها در این راستا ادامه دارد. با وجود این که برای اختلال طیف اوتیسم درمان دارویی قطعی حاضر نیست، اما تعداد بسیاری از مداخلات زودهنگام، می‌تواند به بهبود علائم این اختلال پشتیبانی کند.

به این علت پیشنهاد می‌کنیم که اگر علائم اوتیسم را در کودکان خود مشاهده کردید، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. پزشک‌های متخصص مغز و اعصاب می‌توانند در بهبود علائم اوتیسم، اوتیسم نهان و اوتیسم خفیف به شما پشتیبانی کنند. برای این که از روز اول اوتیسم در کودکان را تشخیص داد باید درمورد این اختلال اطلاعات کاملی داشت. سامانه دکتردکتر به گفتن یک مرجع تخصصی نوبت دهی آنلاین در کنار شما است تا از بهترین پزشک‌های متخصص مغز و اعصاب و مشاوره‌ها برای درمان اوتیسم پشتیبانی بگیرید. متخصص‌های مغز و اعصاب راه کارهای عالی برای شما دارند تا بتوانید با کارکرد مغز فرزند اوتیسمی ‌خود آشنا شوید. برای نوبت گیری از این متخصص‌ها کافی است که به صفحه خدمات سامانه نوبت دهی دکتردکتر مراجعه کرده تا به طور آنلاین و در زمان کوتاهی نوبت دریافت کنید.

سوالات متداول اوتیسم