موشکهای بوئینگ با نیروی کار فاقد صلاحیت ساخته میشوند_مستطیل زرد

نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
گزارش جدیدی از بازرس کل آژانس فضایی آمریکا مشخص می کند که برنامهی ناسا برای ساخت مرحلهی فوقانی تازه برای موشک اسپیس لانچ سیستم (SLS)، هفت سال از برنامه عقب و با سرریز بودجهی دیدنی روبه رو است. صرفنظر این این اعداد، برخی اطلاعات زیاد مهم نیز درمورد پیمانکار مهم موشک ناسا، یعنی بوئینگ و روشهای کنترل کیفیت ضعیف آن در گزارش به چشم میخورد.
مرحلهی تازه مورد او گفت و گو، «اکسپلوریشن آپر استیج» نام دارد و قرار است بهگفتن مرحلهی دوم پرقدرت برای موشک SLS بهکار رود. این موشک که اواخر سال ۲۰۲۲ برای اولینبار پرتاب شد، قسمت کلیدی آرتمیس، برنامهی برگشت به ماه محسوب میبشود. ناسا مطابق برنامهی جاری تصمیم دارد در دومین فرود قمری، یعنی ماموریت آرتمیس ۴ که برای سال ۲۰۲۸ برنامهریزی شده است، از مرحلهی فوقانی تازه منفعت گیری کند. نسخهی ارتفایافتهی اسپیس لانچ سیستم با این مرحلهی تازه، Block 1B نامیده میبشود.
مشکلات کنترل کیفیت بوئینگ تا حد بسیاری ناشی از تواناییی ناکافی نیروی انسانی شرکت در قسمت هوافضا است
بااینحال به دلایل متعدد، ازجمله آمادهنبودن ماهنشینها، سختافزار مورد نیاز برای ساخت ایستگاه قمری گیتوی و برج پرتاب سیار تازه و دیگر موارد، دور از انتظار است ناسا بتواند آرتمیس ۴ را در تاریخ یادشده پرتاب کند. اکنون بر پایه اطلاعات گزارش تازه بازرس کل، به گمان زیاد میتوانیم انتظار داشته باشیم که مرحلهی فوقانی SLS نیز به فهرست سختافزارهای ناآماده اضافه بشود.
در گزارش تازه آمده است: «ما مجموعهای از مسائل را اشکار کردیم که میتوانند مانع از آمادگی نسخهی پرقدرت اسپیس لانچ سیستم برای ماموریت آرتمیس ۴ شوند؛ ازجمله سامانهی مدیریت کیفیت نامناسب بوئینگ، افزایش هزینهها و تاخیرها و دید نامناسب به هزینههای پیشبینی برای بلاک 1B.»
کنترل کیفیت، نگرانی تازه
جزئیات شگفتانگیزی در گزارش درمورد روشهای کنترل کیفیت بوئینگ در تاسیسات مونتاژ میشوود در جنوب ایالت لوئیزیانا، جایی که مرحلهی فوقانی تازه دردست ساخت است، وجود دارد. ناظران فدرال آمریکا، شمار چشمگیری از «خواستهای عمل اصلاحی» را برای بوئینگ صادر کردهاند.
در گزارش آمده است: «مطابق حرف هایی مقامهای ایمنی و ضمانت ماموریت در ناسا و مقامهای آژانس مدیریت قراردادهای دفاعی در میشوود، مشکلات کنترل کیفیت بوئینگ تا حد بسیاری ناشی از تواناییی ناکافی نیروی انسانی شرکت در قسمت هوافضا است. فقدان نیروی کار آموزشدیده و واجد شرایط، این خطر را افزایش میدهد که پیمانکار به ساخت قطعاتی که الزامات ناسا و استانداردهای صنعتی را مراعات نمیکنند، ادامه دهد.»
دسته بندی مطالب