غارنگاره انسان و خوک در اندونزی، به گمان زیاد قدیمی‌ترین تاثییر هنری روایی در جهان است_مستطیل زرد

بیشتر از ۵۰ هزار سال پیش، انسان‌های باستانی ساکن در دره‌های سرسبز جزیره‌ی سولاوسی در اندونزی، از غارهای سنگ‌آهکی تنگ واقع برفراز محل زندگی خود، بالا می‌رفتند و در آن غارها، با الهام از زندگی‌ روزمره‌شان، صحنه‌های شگفت انگیز‌ای را ترسیم می‌کردند. سنگ‌نگاری‌های کشف‌شده در یکی از این غارها، پیکرهای نیمه‌انسان و نیمه‌حیوان را در رنگ‌های بنفش و قرمز، در حال شکار خوک به عکس می‌کشد.

گروهی از باستان‌شناسان از اندونزی و استرالیا، در مقاله‌ای که در مجله نیچر انتشار شده است، تکنیک تاریخ‌گذاری تازه ابداع‌شده‌ای را به‌کار برده‌اند تا استدلال کنند که این صحنه‌ها، متعلق به روایتی از قدیمی‌ترین داستان بصری شناخته‌شده در جهان است؛ بدین معنی که از نقاشی‌های نقش‌بسته روی دیوار غار فرد دیگر در مجاور، دست‌کم ۵٬۷۰۰ سال قدیمی‌تر می باشند. غارنگاره‌های غار مجاور نیز در سال ۲۰۲۱، توسط همین گروه تاریخ‌گذاری شد. غارنگاره‌ی تازه حتی از نقاشی‌های حیوانات روی دیوارهای غارهای معروف اروپایی نیز نزدیک به ۱۵ هزار سال قدیمی‌تر است.

غارنگاره‌ی تازه که درون حفره‌ی سنگ‌آهکی به نام «له‌آنگ کارامپوآنگ» در جزیره‌ی سولاوسی کشف شده، حیوانی را به عکس می‌کشد که به گمان زیاد خوک زگیل‌دار سولاوسی است و در احاطه‌ی پیکره‌های کوچک‌تری قرار دارد که همانند انسان یا هیبرید انسان و حیوان می باشند. در طول هزاره‌ها، شرایط آب‌و‌هوایی منطقه علتشده که نقاشی‌ها با توده‌های سفید کلسیم کربنات پوشیده شوند. آدام برام، باستان‌شناس در دانشگاه گریفیث استرالیا و یکی از نویسندگان مقاله‌ی تازه، این توده‌ها را «پاپ‌کورن غار» می‌نامد.

در سال ۲۰۲۱، همین گروه تکه‌هایی از «پاپ‌کورن غار» را از روی نقاشی فرد دیگر در غار مجاور به نام «له‌آنگ بولو سیپونگ چهار» مثالبرداری کردند. میانگین قدمت توده‌ها به سال ۴۱٬۹۰۰ پیش از میلاد می‌رسید. اما تاریخ‌گذاری روی لایه‌های بیرونی و در نتیجه، لایه‌های جدیدتر پاپ‌کورن انجام شده می بود.

در مطالعه‌ی تازه، گروه محققان دانشگاه گریفیث با همراهی باستان‌شناس آدهی آگوس اوکتاوینا و همکارانش از آژانس ملی مطالعه و نوآوری اندونزی، در هر دو غار از لیزر برای سوزاندن لایه‌های کلسیم کربنات با ضخامت کمتر از ۵۰ میکرون منفعت گیری کردند. این عمل به آن‌ها امکان داد تا مقدار لایه‌های پاپ‌کورن روی رنگدانه‌ها را به صفر برسانند.

محققان با تعیین مقادیر بی‌نهایت کوچک اورانیوم در لایه‌ی مواد معدنی روی رنگدانه‌ها، اثبات کردند که تاثییر هنری غار له‌آنگ کارامپوآنگ حداقل ۵۱٬۲۰۰ سال قدمت دارد؛ یعنی نقاشی اندکی بعد از وقتی که مردم از شرق آفریقا به سمت آسیا و زنجیره‌ی جزایر اقیانوسیه آمدند و در منطقه گسترش یافتند، روی غار نقش بست. این چنین، محققان تاثییر هنری غار له‌آنگ بولو سیپونگ چهار را نیز با منفعت گیری از همین روش، تاریخ‌گذاری کردند و به قدمتی ۴۸ هزار ساله رسیدند؛ یعنی چهار هزار سال قدیمی‌تر از آنچه قبلاً فکر می‌شد.

شواهد باستان‌شناسی مشخص می کند که نقاشی‌های جزیره‌ی سولاوسی برای افرادی که آن‌ها را به عکس کشیده‌اند، دارای اهمیت آیینی یا آموزشی زیاد بالایی بوده‌اند. صدها صفحه از آثار هنری سنگ‌نگاری شامل رنگدانه‌هایی همانند اخرا، در این منطقه به ثبت رسیده است.