نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
ستاره‌شناس‌ها سیاه‌چاله‌ای کمیاب از نوع «حلقه گمشده» را کشف کردند که درست در مرکز کهکشان راه شیری مخفی شده است.
خوشه‌ی ستاره‌ای IRS 13 زمان‌ها ذهن ستاره‌شناس‌ها را به خود مشغول کرده می بود. این خوشه از قلب راه شیری که میزبان سیاه‌چاله کلان‌جرم کمان ای* است، فقط یک‌دهم سال نوری فاصله دارد. مجاورت خوشه با کشش گرانشی قوی سیاه‌چاله‌ای عظیم به این معنی است که قاعدتا نباید چندان ساختارمند باشد.
با این‌حال پژوهشگرها بعد از بازدید‌های زیاد تر فهمید شدند که ستاره‌های کلان‌جرم و داغ خوشه‌ی یادشده بر پایه الگویی منظم حرکت می‌کنند. یافته‌های آن‌ها که ۱۸ ژوئیه در مجله‌ی اخترفیزیک انتشار شد، گفتن می‌کند که ستاره‌ها تحت کنترل سیاه‌چاله‌ای اسرارآمیز قرار دارند که با کمان ای* برهم‌کنش دارد. به حرف های‌ی فلوریان پیسکر، ستاره‌شناس دانشگاه کلن آلمان:
این خوشه‌ی ستاره‌ای شگفت‌انگیز جامعه‌ی علمی را از زمان کشف خود در نزدیک به ۲۰ سال قبل، حیرت‌زده کرده است. در ابتدا فکر می‌شد این خوشه ستاره‌ای زیاد سنگین باشد. با این‌حال با دستیابی به داده‌های دقیق‌تر می‌توان ترکیب اجزای سازنده‌ی آن را با سیاه‌چاله‌ای دارای جرم متوسط در مرکز منطبق دانست.
سیاه‌چاله‌ها حاصل فروپاشی ستاره‌های عظیم می باشند و با بلعیدن گاز، غبار، ستاره‌ها و سیاه‌چاله‌های دیگر رشد می‌کنند. اکنون سیاه‌چاله‌های شناخته‌شده در دو گروه قرار می‌گیرند: سیاه‌چاله‌های جرم ستاره‌ای که از چند تا چندده برابر جرم خورشید متغیر می باشند و سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم یا غول‌های کیهانی که از چند میلیون تا ۵۰ میلیارد برابر جرم خورشید راه اندازی شده‌اند.
با این‌حال سیاه‌چاله‌های جرم متوسط که دارای ۱۰۰ الی ۱۰۰ هزار جرم خورشیدی می باشند، از اسرارآمیزترین سیاه‌چاله‌های جهان به شمار می‌روال. با این که دانشمندان شواهدی را از کاندیدهای احتمالی برای این سیاه‌چاله‌ها رصد کرده‌اند، تا بحال کشف هیچ سیاه‌چاله‌ای با جرم متوسط به‌طور قطعی قبول نشده است.
ویژگی‌های یادشده دانشمندان را گیج کرده‌اند. اگر سیاه‌چاله‌ها با پرخوری بی‌پایان از ابعاد ستاره‌ای به ابعاد کلان‌جرم برسند، نبوده است شواهد از مرحله های نوجوانی ستاره‌ها نشان‌دهنده‌ی خلأ بزرگی در فهمیدن ما از این غول‌های کیهانی است.
ستاره‌شناس‌ها برای بازدید ساختار IRS 13 از تلسکوپ وی‌ال‌تی، آرایه‌ی میلی‌متری/زیرمیلی‌متر بزرگ آتاکاما و تلسکوپ فضایی پرتوی ایکس چاندرا منفعت گیری کردند و داده‌های به‌دست‌آمده را داخل یک مدل ریاضی از خوشه‌ی ستاره‌ای کردند.
حرکت ستاره‌ها به فضایی انگار خالی در مرکز خوشه اشاره دارد، اما با بازدید زیاد تر اشکار شد که پرتوهای ایکس از یک حلقه‌ی گاز یونیزه انتشار خواهد شد. این حلقه مدرکی شفاف از وجود قرص برافزایشی سیاه‌چاله است. محاسبه‌های مداری نیز نشان داد که این سیاه‌چاله ۳۰ هزار برابر خورشید جرم دارد که در دسته‌ی سیاه‌چاله‌های متوسط قرار می‌گیرد.
با وجود داده‌های حاضر از سیاه‌چاله یادشده، ستاره‌شناس‌ها به جستوجو رصدهای بیشتری با تلسکوپ فضایی جیمز وب و تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی (این تلسکوپ قرار است در صحرای آتاکامای شیلی ساخته بشود) می باشند. این رصدها نه‌تنها حرکت شگفت خوشه‌ی ستاره‌ای IRS 13 را آشکار می‌کند، بلکه دیدگاه‌هایی را درمورد‌ی رازهای کلیدی کارکرد سیاه‌چاله‌های کوچک و همتایان غول‌پیکر آن‌ها اراعه خواهند داد.
دسته بندی مطالب
