آیا حیات فرازمینی در مریخ وجود داشته است؟ یک سنگ اسرارآمیز می‌تواند جواب دهد_مستطیل زرد

دانشمندانی که با مریخ‌نورد پرسویرنس ناسا کار می‌کنند، می‌گویند مدعی کشف حیات در مریخ نیستند؛ اما زیاد تر آن‌ها سنگی را که کاوشگر به‌تازگی مطالعه کرده است، «به گمان زیاد حاوی میکروب‌های مریخی فسیل‌شده» می‌دانند. دانشمندان امیدوارند که تکه‌سنگ بازدید‌شده با پرسویرنس، در سال‌های آتی به زمین آورده بشود تا به‌منظور دستیابی به جواب‌های قطعی‌تر، تحت تجزیه‌وتحلیل دقیق‌تر قرار گیرد.

کاترین استک مورگان، دانشمند ارشد ماموریت پرسویرنس به نیویورک‌تایمز او گفت: «آن‌چه ما می‌گوییم این است که یک ردپای زیستی بالقوه در مریخ داریم.» او ردپای زیستی را ساختار، ترکیب یا بافتی در سنگ توصیف می‌کند که می‌تواند منشاء بیولوژیکی داشته باشد.

سنگ مورد او گفت و گو که دانشمندان آن را «چیاوا فالز» نامیده‌اند، ویژگی‌هایی دارد که به آثار به‌جامانده‌ی احتمالی از میکروب‌های زنده در دوران گرم و مرطوب مریخ در چند میلیارد سال پیش شباهت دارد. دانشمندان تصریح کردند که موجودات واقعی فسیل‌شده را شناسایی نکرده‌اند. آن‌ها باید دریابند که آیا حیات می‌توانست در دوران اولیه‌ی مریخ، وقتی که سیاره جو متراکم و آب روان داشت، ظهور کرده باشد یا خیر. سنگ‌های مریخ می‌توانند سرنخ‌هایی مهمی برای جواب به این سوال اراعه دهند.

ابزارهای پرسویرنس ترکیباتی آلی را درون سنگ شناسایی کردند که عناصر سازنده‌ی حیات شناخته‌شده را فراهم می‌کنند. مریخ‌نورد ناسا این چنین رگه‌هایی از کلسیم سولفات را اشکار کرد که به نظر می‌رسد دراثر آب جاری رسوب کرده‌اند. آب مایع دیگر عنصر کلیدی برای حیات محسوب می‌بشود.

پرسویرنس لکه‌هایی کوچک به رنگ سفید تیره در اندازه‌ی یک میلی‌متر را نیز مشاهده کرد که حلقه‌هایی سیاه همانند لکه‌های مینیاتوری پلنگ در اطراف خود دارند. حلقه‌های سیاه حاوی فسفات آهن می باشند. عکس العمل‌های شیمیایی که لکه‌های پلنگی‌شکل را به‌وجود آوردند، می‌توانستند انرژی ملزوم برای تداوم حیات میکروب‌ها را نیز فراهم کنند.

به‌حرف های‌ی دکتر فالی، ویژگی‌های شبیهی را می‌توان در ناحیه‌ی «رد راک کنیون» در غرب لاس‌وگاس آمریکا مشاهده کرد. سنگ‌های آنجا از ماسه‌سنگ قرمز که آغشته به اکسید آهن می باشند، ساخته شده‌اند؛ اما هنگامی آب حاوی ترکیبات آلی جریان داشت، برخی از تکه‌های درونی سنگ‌های قرمز به رنگ سفید درآمدند و اکسید آهن تحت عکس العمل‌های شیمیایی با مولکول‌های آلی قرار گرفت. دکتر فارلی باور دارد که به گمان زیاد همین نوع عکس العمل در نقاط پلنگی‌شکل سنگ مریخی رخ داده است.

ترکیبات آلی یا مولکول‌های حاوی کربن و هیدروژن زیاد تر اما نه همیشه نشانه‌ی حیات محسوب خواهد شد. آن‌ها این چنین می‌توانند توسط فرآیندهای زمین‌شناسی همانند رویدادهای گرمابی که هیچ ارتباطی به حیات ندارند، به‌وجود آیند؛ درنتیجه ساختار پیچیده‌ی درون سنگ چیاوا فالز می‌تواند توضیحات احتمالی بسیاری داشته باشد. با توانایی محدود ابزارهای مریخ‌نورد رباتیک ناسا، دانشمندان نمی توانند چیزی قطعی‌تر از این بگویند.