راز عمر طویل کوسههای گرینلند در نهایت آشکار شد_مستطیل زرد

نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
کوسههای گرینلند میتوانند صدها سال عمر کنند، اما دانشمندان هیچ زمان به علت این عمر طویل پی نبرده بودند. اکنون، محققان امکان پذیر راز طول عمر حیرتانگیز این حیوانات را کشف کرده باشند: متابولیسم کوسهها تغییرناپذیر است. این کشف غیرمنتظره با نظریههای قبلی دانشمندان در تضاد و حتی امکان پذیر دارای پیامدهای عمدهای برای نحوهی سازگاری این حیوانات با تغییرات اقلیمی باشد.
میانگین طول عمر کوسههای گرینلند (Somniosus microcephalus) حداقل ۲۵۰ سال است، اما امکان پذیر به بیشتر از ۵۰۰ سال نیز برسد. این عمر طویلزمان، به گمان زیادً آنها را به طوری تبدیل میکند که در بین همه مهرهداران جهان، بیشترین طول عمر را دارند. این کوسهها در شمالگان و اقیانوس اطلس شمالی، در اعماقی تا ۲٬۶۴۷ متر زندگی میکنند.
کشف علت دقیق طول عمر بلند این کوسهها، هیچ زمان برای دانشمندان آسان نبوده است. محققان برای زمانها گمان میکردند که طول عمر آنها به علت دمای زیاد سرد محیط زندگی آنها است. بر پایه بیانیهای درمورد یافتههای تازه، این کوسهها میتوانند در آبهایی با دمای منفی ۱٫۸ درجه سانتیگراد زنده بمانند و کمترین جنبش را داشته باشند.
اما مطالعهی تازه که در کنفرانس جامعه زیستشناسی تجربی در پراگ اراعه شد، مشخص می کند که طول عمر کوسههای گرینلند امکان پذیر با مقدار فعالیت سوختوسازی آنها مرتبط باشد و به نظر نمیرسد که این فعالیت همانند دیگر حیوانات، با گذر زمان تحول کند.
مقدار سوختوساز بدن طبق معمولً با گذر زمان افت مییابد
ایوان کمپلیسون، دانشجوی دکتری در دانشگاه منچستر و نویسندهی ارشد مطالعه، به لایوساینس او گفت: «این کشف دارای اهمیت تعداد بسیاری است، چون اثبات میکند که کوسههای گرینلند، علائم معمول پیری را که طبق معمولً در حیوانات مشاهده میبشود، نشان نمیدهند.»
سوختوساز یا متابولیسم، به مجموعهای از فرآیندهای شیمیایی حرف های میبشود که در بدن موجودات زنده اتفاق میافتد. در این فرآیندها، آنزیمها مواد غذایی را به انرژی تبدیل میکنند تا بدن بتواند کار کند، بافتها را بازسازی و تعمیر کند. این انرژی این چنین برای حذف مواد پسماند از سلولها نیز به کار میرود.
در زیاد تر حیوانات، مقدار سوختوساز با گذر زمان افت مییابد. این کار به افت تشکیل انرژی، کندترشدن فرآیند بازسازی سلولها و این چنین، افت توانایی حذف مواد پسماند سلولی منجر میبشود و در نهایت، به سلولها صدمه میرساند.
دسته بندی مطالب