دانشمندان همانند‌ترین موش به انسان را پرورش دادند_مستطیل زرد

برای اولین بار، دانشمندان موش‌هایی را با سیستم ایمنی کامل انسانی پرورش دادند. پژوهشگران می‌گویند این حیوانات همانند انسان به ابداع داروها پشتیبانی خواهند کرد. این موش‌های انسانی‌شده هنگامی با عفونتی روبه رو خواهد شد، سلول‌هایی ایمنی را تشکیل می‌کنند که از ساختار و تنوع سلول‌های ایمنی ساخته‌شده توسط انسان پیروی می‌کنند.

هنگامی ماده‌ی شیمیایی مسئول التهاب گسترده در بدن، به بدن موش‌ها تزریق می‌بشود، آن‌ها دچار نسخه‌ای از بیماری خودایمنی لوپوس خواهد شد که به بیماری مشاهده‌شده در انسان‌ها شباهت دارد. دانشمندان یافته‌هایشان را در مقاله‌ای که ۲۵ ژوئن در مجله‌ی نیچر ایمونولوژی انتشار شد، تشریح کردند.

موش‌های مورد او گفت و گو اولین موش‌های انسانی‌شده‌ای نیستند که تا بحال پرورش یافته‌اند. موش‌های آزمایشگاهی انسانی‌شده  جزء جدانشدنی تحقیقات پزشکی می باشند، چون دانشمندان را قادر می‌سازند ویژگی‌های سیستم ایمنی انسان را درون حیوان زنده مطالعه کنند. این ویژگی برای آزمایش ایمنی و اثربخشی داروها و این چنین واکسن‌های تازه دربرابر بیماری‌های عفونی پیش از آزمایش روی انسان سودمند است.

پژوهشگران سال‌ها در تلاش بودند موش‌های انسانی‌شده‌ای تشکیل کنند که دقیقا همانند انسان‌ها به عفونت جواب دهند. کوششهای قبل به تشکیل موش‌هایی با سیستم ایمنی تقریبا همانند به سیستم ایمنی انسان منجر شده می بود و برخی از ویژگی‌های سیستم ایمنی انسان در آن‌ها به چشم نمی‌خورد.

پژوهشگران برای تشکیل موش‌های انسانی‌شده‌ی بهتر، ابتدا موش‌هایی را تشکیل کردند که ازنظر ژنتیکی دستکاری شده بودند تا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند. در سن ۱ تا ۲ روزگی، پژوهشگران سلول‌های بنیادی انسانی را به قلب حیوانات تزریق کردند. سلول‌های بنیادی از خون بند ناف استخراج و خالص‌سازی شده بودند و می‌توانستند به هر نوع سلول ایمنی تبدیل شوند.

قلب موش‌ها سلول‌های بنیادی را به بافت نرم و اسفنجی درون استخوان موش‌ها یعنی مغز استخوان پمپ کرد (سلول‌های بنیادی در حالت معمول در مغز استخوان تشکیل خواهد شد). از آن‌جایی که موش‌ها دارای نقص ایمنی بودند، سلول‌های بنیادی انسانی به راحتی توانستند در مغز استخوان آن‌ها مستقر شوند.

بعد از چند هفته، موش‌ها درمعرض نسخه انسانی هورمون جنسی استروژن قرار گرفتند. این هورمون عمدتا برای نقشی که در رشد جنسی و تولیدمثلی ماده‌ها دارد، شناخته شده است، اما در تبدیل سلول‌های بنیادی نابالغ به سلول‌های ایمنی بالغ و تخصصی نیز نقش مهمی دارد.

هنگامی موش‌ها استروژن انسانی را دریافت کردند، اغاز به تشکیل تعداد بسیاری از سلول‌های ایمنی انسانی کردند. این سلول‌ها شامل سلول‌های T که مستقیما به میکروب‌ها دعوا می‌کنند و سلول‌های B می‌شدند. سلول B آنتی‌بادی‌های مبارزه‌کننده با میکروب‌ها را تشکیل می‌کند که پاتوژن‌ها را علامت‌گذاری می‌کنند تا توسط سیستم ایمنی نابود شوند.

گروه پژوهشی برای مشاهده نحوه عکس العمل موش‌های انسانی‌شده به واکسن، به این حیوانات واکسن کووید ۱۹ ساخته شده توسط فایزر-بیوان‌تک را تزریق کردند. در جواب، موش‌ها آنتی‌بادی‌های انسانی را علیه ویروس کرونا تشکیل کردند. به‌طور شبیه هنگامی موش‌ها درمعرض پروتئین‌های باکتری سالمونلا تیفی (باکتری مسبب حصبه) قرار گرفتند، آنتی‌بادی‌هایی را علیه این پاتوژن ساختند.

مدل موش تازه می‌تواند به ابزاری مورد قیمت برای پژوهش‌های زیست‌پزشکی تبدیل بشود و خصوصا برای ساخت واکسن سودمند خواهد می بود. ازآن‌جا که موش‌ها، سیستم ایمنی کاملا انسانی دارند، پژوهشگران می‌توانند از آن‌ها برای آزمایش حرکت واکسن‌ها در بدن انسان منفعت گیری کنند. در مرحله های اولیه، انجام این چنین آزمایش‌هایی در انسان غیراخلاقی است.

موش‌های انسانی‌شده این چنین می‌توانند برای ابداع راه حلهای درمانی جدیدی که با دستکاری فعالیت سیستم ایمنی کار می‌کنند (همانند مهارکننده وارسی ایمنی برای درمان سرطان) مورد منفعت گیری قرار گیرند. این داروها به سیستم ایمنی پشتیبانی می‌کنند سلول‌های سرطانی را بهتر مقصد قرار دهند و از بین ببرد. به‌حرف های‌ی پژوهشگران، منفعت گیری از موش‌های دارای سیستم ایمنی انسانی حتی امکان پذیر نیاز به منفعت گیری از نخستی‌های غیرانسان را نیز در این حوزه از علم پزشکی از بین بردن کند.