نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی مستطیل زرد
پژوهش جدیدی مشخص می کند قرار گرفتن درمعرض نور مصنوعی بعد از نیمه‌شب امکان پذیر خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. این پژوهش روی نزدیک به ۸۵ هزار فرد ۴۰ تا ۶۹ ساله انجام شد که به زمان یک هفته، روز و شب دستگاه‌هایی را روی مچ دست خود می‌بستند تا مقدار مواجهشان با سطوح گوناگون نور اشکار بشود.
به‌گفتن بخشی از آزمایش بیوبانک بریتانیا، سلامت گروه مورد مطالعه به زمان ۹ سال ردیابی شد. آن دسته از داوطلبانی که بعدا به دیابت نوع دو مبتلا شدند، با گمان بیشتری طی زمان زمان مطالعه، در ساعت‌های ۱۲:۳۰ شب تا ۶ صبح در معرض نور قرار گرفته بودند.
به‌گزارش ساینس‌آلرت، خطر ابتلا به دیابت نوع دو شرکت‌کنندگانی که زیاد تر از همه در معرض نور شب قرار داشتند، نسبت به افرادی که مقدار روبه رو آنها با نور از بقیه کمتر می بود، ۶۷ درصد بالاتر می بود.
پژوهش‌ها نشان خواهند داد قرار گرفتن در معرض نور مصنوعی در شب، چه نور زرد چراغ مطالعه و چه نور آبی تلفن همراه یا تلویزیون، می‌تواند به خواب رفتن را سخت‌تر کند. اما حتی وقتی که پژوهشگران الگوهای خواب و زمان زمان خواب را در مطالعه تازه در نظر گرفتند، نتایج هم چنان شبیه می بود که مشخص می کند مکانیسم فرد دیگر در کار است. دیگر عوامل احتمالی نظیر جنسیت، توانایی ژنتیکی ابتلا به دیابت، رژیم غذایی، فعالیت بدنی، قرار گرفتن در معرض نور روز، استعمال دخانیات یا مصرف الکل نیز نتیجه را تحول ندادند.
آخرین مطالب
- شفافیت در بازار معامله های مسکن از طریق سامانه املاک واسکان_مستطیل زرد
- معارفه همه بیماری های ریه + راه حلهای پشگیری و درمان انواع آن_مستطیل زرد
- استارتاپ آمریکایی مدعی ساخت چوبی مقاومتر از فولاد است_مستطیل زرد
- ژل دارویی تازه می‌تواند عفونت گوش میانی را در ۲۴ ساعت درمان کند_مستطیل زرد
- چرا به حساسیت فصلی تابستان مبتلا میشویم؟ + راه حلهای درمان آن_مستطیل زرد
نویسندگان مطالعه که به سرپرستی گروهی از پژوهشگران دانشگاه مانش استرالیا انجام شد، به مردم پیشنهاد می‌کنند اجتناب از قرار گرفتن درمعرض نور در طول شب راهی ساده و مقرون‌به‌صرفه برای افت خطر ابتلا به دیابت است.
در قبل، برخی مطالعات مشاهده‌ای دیگر نیز نور مصنوعی در شب را با مقاومت به انسولین مرتبط کرده بودند، اما این آزمایش‌ها منبع های نور مصنوعی داخلی را از نزدیک یا برای زمان طویل بازدید نکرده بودند.
شواهد حاصل از مطالعات حیوانی و انسانی مشخص می کند قرار گرفتن درمعرض نور مصنوعی می‌تواند ریتم شبانه‌روزی را مختل کند و به افت تحمل گلوکز، تحول ترشح انسولین و افزایش وزن منجر بشود. این عوامل با افزایش خطر ابتلا به اختلالات متابولیک همانند دیابت نوع دو مرتبط می باشند.
نتایج مطالعه تازه ثابت نمی‌کند روبه رو با نور مصنوعی در شب جهت ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌بشود، اما به نوعی ربط بین نور روشن در نیمه‌شب و خطر ابتلا به دیابت اشاره دارد.
یکی از محدودیت‌های مهم مطالعه تازه این است که پژوهشگران نتوانستند زمان صرف قولهای غذایی را درنظر بگیرند. زمان غذا خوردن می‌تواند بر ریتم‌های شبانه‌روزی و تحمل گلوکز تاثیرگذار باشد. علاوه‌براین، برخی از عوامل اجتماعی اقتصادی همانند حالت مسکن فرد در سطح منطقه‌ای و نه فردی در نظر گرفته شد و فقط افراد مسن تحت مطالعه قرار گرفتند.
این حقیقت نیز وجود دارد که عکس العمل بدن هر فرد نسبت به نور متفاوت است و مطالعات نشان داده‌اند شدت نور مورد نیاز برای سرکوب تشکیل ملاتونین که به تنظیم ریتم شبانه‌روزی ما پشتیبانی می‌کند، می‌تواند از ۶ تا ۳۵۰ لوکس (واحد اندازه‌گیری شدت روشنایی) متغیر باشد.
آزمایش‌های قبل نشان داده‌اند که اختلال در تشکیل ملاتونین و خارج‌شدن ریتم شبانه‌روزی از حالت طبیعی، می‌تواند به افت ترشح انسولین از پانکراس منجر بشود. این کار می‌تواند در ابتلا به دیابت نقش داشته باشد.
برای این که دانشمندان بتوانند به‌طور کامل فهمیدن کنند که نور در شب چطور بر ریتم شبانه‌روزی تاثییر می‌گذارد و این کار به‌نوبه‌ی‌خود چه اثری بر سلامت متابولیک انسان می‌گذارد، باید پژوهش‌های دقیق‌تری انجام بشود.
برخی مطالعات نشان خواهند داد حتی یک آخر هفته طبیعت‌گردی بدون نور مصنوعی می‌تواند به تنظیم مجدد ریتم شبانه‌روزی فرد پشتیبانی کند و احتمالا این تنها چیزی است که پزشک در این چنین شرایطی باید تجویز کند.
یافته‌های مطالعه در مجله‌ی The Lancet Regional Health – Europe انتشار شده است
دسته بندی مطالب
