در نزدیکی محل برخورد سیارک قاتل دایناسورها، «گودالی بی‌پایان» وجود دارد_مستطیل زرد

اما مسئله‌ی مهم اینجاست: این گودال به قدری عمیق است که حتی صدایی که طبق معمولً به خوبی در آب حرکت می‌کند، از انتهای آن به گوش نمی‌رسد. گودال تام جا پژواک امواج آکوستیک با بسامد بالا را پیش از این که به عمقی بیشتر از ۲۷۴ متر نفوذ کنند، می‌بلعد. علت این مورد، می‌تواند وجود چگالی‌شیب باشد؛ مرزی از آب با چگالی‌های گوناگون که سیگنال‌های صوتی را پراکنده می‌کند.

ابزار به‌کار‌رفته در پژوهش تازه کف گودال آبی را اشکار نکرد، چون فقط تا عمق ۵۰۰ متری کار می‌کند. دانشمندان هدایت‌گر را تا عمق ۵۰۰ متری پایین بردند، اما کابلی که به آن وصل شده می بود، امکان پذیر در جریان‌های زیرآبی فرو رفته یا به لبه‌ای برخورد کرده و دستگاه را متوقف کرده باشد.

محققان در مطالعه‌ای که انتشار شد، نوشته‌اند: «داده‌ها مشخص می کند که گودال آبی تام جا، عمیق‌ترین گودال آبی شناخته‌شده در جهان است و انتهای این گودال تا این مدت نامشخص است. به علت محدودیت ابزارها، قبول حداکثر عمق گودال در طول سفرهای اکتشافی علمی سال ۲۰۲۱ نیز مقدور نبوده است.»

هنگامی که دستگاه محققان در گودال به علامت عمق ۴۰۰ متری برخورد کرد، داده‌های آنی تحول شرایط آب را که به طور ناگهانی از نظر شوری و دما با شرایط دریای کارائیب همگرا شده می بود، به سطح منتقل کرد. بر پایه این یافته، گودال به گمان زیادً توسط شبکه‌ای پنهانی از غارها و تونل‌های زیرآبی، به اقیانوس گسترده‌تر متصل می‌بشود.