«دروازه‌ جهنم» هر سال صدها هزار متر مکعب بزرگتر می‌شود_مستطیل زرد

خاک منجمد (لایه‌ی همیشه منجمد خاک) علی‌رغم نامش دائمی نیست؛ بلکه در اصل زمینی است که بیشتر از دو سال در دمای صفر درجه‌ی سانتی‌گراد یا سردتر از آن باقی مانده است. یک‌چهارم از سطح زمین‌های نیم‌کره‌ی شمالی از خاک منجمد سختی راه اندازی شده که عمق آن می‌تواند بین چند متر تا تقریبا ۱٫۶ کیلومتر متغیر باشد.

با تخریب یا ذوب‌شدن خاک منجمد، قوام آن از بتن به توده‌ی گلی تبدیل می‌بشود که نمی‌تواند از پوشش گیاهی روی سطح حمایتکند. همان گونه که لبه‌های گسترده‌ی خاک منجمد به داخل آن فرو می‌ریزند، زمین نیز درختان سایه‌بانی را که از آن دربرابر خورشید و گرما محافظت می‌کردند، ازدست می‌دهد. در این مرحله، مواد آلی تازه که دیگر داخل یخ‌ها محافظت نمی‌شوند، شکسته و علتآزادشدن کربن در هوا و درنتیجه افزایش گرمایش اتمسفر خواهد شد. این زنجیره‌ی حوادث، افت فزاینده‌ی خاک منجمد را به‌جستوجو دارد.

تا این مدت نمی‌دانیم که آیا حشرات باستانی از توانایی ملزوم برای زنده‌ماندن در زمان قرارگرفتن در معرض جو زمین برخوردار می باشند یا خیر. ازسوی دیگر این را هم نمی‌دانیم که آیا زیست‌شناسی و پزشکی مدرن برای مقابله با ویروس‌هایی که بعد از ۵۰ هزار سال از خواب بیدار خواهد شد آمادگی ملزوم را دارند یا خیر.

باور برای این است که ذوب‌شدن خاک‌های منجمد در سال ۲۰۱۶ علتآزادشدن باکتری باسیلوس آنتراسیس شد که به بیماری سایه‌زخم منجر می‌بشود. این ویروس علاوه‌بر کشتن ۲۶۴۹ گوزن شمالی و بیمارکردن ده‌ها نفر از مردم محلی، مرگ یک کودک را نیز به‌جستوجو داشت.

دهانه‌ی باتاگایکا لبه‌های شیب‌دار صخره‌مانندی دارد و تخمین زده می‌بشود که این خاک‌ها به‌زمان نزدیک به ۶۵۰ هزار سال منجمد بوده‌اند. اکنون برخی از تکه‌های این دهانه در نزدیک به ۵۰ متر و برخی دیگر نزدیک به ۱۰۰ متر عمق دارند. این دهانه اکنون تاحدودی به یک جاذبه‌ی گردشگری تبدیل شده است.

یافته‌های پژوهشگران در ژورنال ژئومورفولوژی انتشار شده است.