افکار ما چه مقدار روی سلامتی ما تاثییر دارند؟_مستطیل زرد

می‌گویند زمان همه‌ی زخم‌ها را التیام می‌دهد. اما متخصصان پزشکی به شما خواهند او گفت که زمان مورد نیاز برای بهبودی بعد از جراحت می‌تواند زیاد متفاوت باشد. برای مثال، سن، سبک زندگی و سطح حمایتاجتماعی همه روی شدت بهبودی بدن فرد تاثییر دارند.

افکار نیز می‌توانند نقش زیاد قدرتمندی در شدت بهبودی ما ایفا کنند. در آزمایشی، گروهی از پژوهشگران آزمایش کردند که آیا انتظارات افراد درمورد زمان وقتی که طول می‌کشد تا بهبود اشکار کنند، می‌تواند روی زمان واقعی بهبودی تاثییر بگذارد یا خیر.

پژوهشگران دریافتند فهمیدن افراد از شدت گذر زمان بر شدت بهبودی زخم‌هایشان تاثییر دارد. این پژوهش تازه ترین مطالعه از مجموعه‌ی بزرگ‌تری از شواهدی است که بر وحدت ذهن و بدن اصرار می‌کند.

در طول ۴۵ سال قبل، اعضای آزمایشگاه الن لانگر، استاد دانشگاه هاروارد راه حلهایی را مطالعه کرده‌اند که در آن ذهن بر فیزیولوژی بدن تاثییر می‌گذارد.

هنگامی افراد ذهن و بدن را به جای واحدهای تفکیک‌پذیر به شکل هویتی واحد فهمیدن می‌کنند، فهمید خواهد شد که چطور ذهن روی سلامتی و تندرستی کنترل دارد. آنچه در ذهنمان می‌گذرد، روی بدنمان نیز تاثییر خواهد داشت. اولین آزمایش این مفهوم، آزمونی می بود که لانگر در سال ۱۹۷۹ طراحی و اجرا کرد. در آن مطالعه، مردان مسن در فضای بازسازی‌شده‌ای قرار داده شدند که به‌نظر می‌رسید ۲۰ سال قبل وجود داشته است و دارای اثاثیه و مجله‌های قدیمی می بود.

آزمایشگاه لانگر شواهد بیشتری از وحدت بین ذهن و بدن اشکار کرده و نشان داده است انتظار خستگی می‌تواند جهت بشود مردم حس خستگی بیشتری کنند و فکر کردن به این که سرما خواهید خورد، با افزایش گمان ابتلا به سرماخوردگی همراه است.

در مطالعه‌ای دیگر، افرادی که انتظار مزایا خاصی همانند افت وزن را از ورزش داشتند، این مزیت‌ها را مشاهده کردند، درصورتی‌که افراد فرد دیگر که همین فعالیت‌ها را انجام داده، اما انتظار افت وزن نداشتند، ناظر این چنین تغییراتی نبودند.

در مطالعه‌ی تازه در رابطه بهبود زخم، پژوهشگران به‌طور دقیق‌تر به بازدید این نوشته پرداختند که انتظارات چطور بهبودی از صدمه فیزیکی را تحت‌تاثییر قرار می‌دهد.

پژوهشگران ۳۳ شرکت‌کننده را انتخاب کردند تا سه بار تحت رویه‌ای کنترل‌شده قرار گیرند که جهت کبودی خفیف پوست می‌شد. در هر مورد، دوره‌ی ۲۸ دقیقه‌ای التیام وجود داشت و دراین‌بازه وقتی از افراد خواسته شد در فواصل وقتی اشکار نظرسنجی را پر کنند.

پژوهشگران آزمایش را در دو شرایط اجرا کردند. در شرایط زمان سریع که در آن به شرکت‌کنندگان حرف های شد هر هشت دقیقه به نظرسنجی جواب دهند و به آن‌ها زمان‌سنجی داده شد که بدون این که بدانند با شدت دو برابر کار می‌کرد. درنتیجه، هر دقیقه واقعی معادل دو دقیقه روی تایمر می بود، به‌طوری‌که کل ۲۸ دقیقه همانند ۵۶ دقیقه تند به‌نظر می‌رسید. در سناریوی زمان آهسته، نظرسنجی هر دو دقیقه انجام می‌شد و تایمر با سرعتی معادل نصف شدت معمول به پیش می‌رفت. در این شرایط دوره ۲۸ دقیقه‌ای همانند ۱۴ دقیقه کند به‌نظر می‌رسید.

هنگامی شرکت‌کنندگان فکر می‌کردند زمان بیشتری سپری شده است، زخم‌هایشان سریع تر بهبود اشکار می‌کرد و هنگامی فکر می‌کردند زمان کمتری سپری شده است، زخم‌هایشان دیرتر بهبود می‌یافت. این درحالی می بود که زمان واقعی سپری‌شده در هر دو حالت یکسان می بود. پژوهشگران درحال تکرار این آزمایش‌ها روی افرادی می باشند که درحال بهبودی بعد از جراحی فتق، آب مروارید و جراحی دندان می باشند.

باورهای ضمنی درمورد زمان فقط روی بهبود سلامتی ما تاثییر ندارد. طبقه‌بندی‌ها و برچسب‌های تشخیصی نیز روی روال بهبودی تاثییر دارند و متخصصان پزشکی باید درمورد انتخاب آن‌ها دقت کنند. به‌گفتن مثال، از دیدگاه متخصصان غدد، تفاوت مهمی بین افرادی که در نوعی آزمایش هموگلوبین به نام A1C که سطح قند خون را اندازه‌گیری می‌کند، نمره ۵٫۶ یا ۵٫۷ می‌گیرند، وجود ندارد.

اما مطابق پروتکل استاندارد پزشکی، هر فردی که دارای A1C پایین تر از ۵٫۷ است، دارای سطوح طبیعی و هر کس که بالاتر از این اغاز است، به‌گفتن مرحله‌ی پیش‌دیابت درنظر گرفته بشود. در مطالعه‌ای که اخیراً برای انتشار کردن پذیرفته شد، پژوهشگران داده‌های ۳۹۸۴ نفر را که نمره ۵٫۶ یا ۵٫۷ گرفته بودند با هم قیاس کردند و تفاوت‌های قابل‌توجهی در روال پزشکی بعدی آن‌ها اشکار کردند.

افرادی که برچسب پیش‌دیابت را دریافت کردند، طی ده سال سپس افزایش قابل‌توجهی در نتایج A1C را توانایی کردند و زیاد تر دچار دیابت ‌شدند. ازآن‌جا که دو گروه عملا در ابتدا یکسان بودند، منطقی‌ترین نتیجه این است که تفاوت‌های بعدی نتیجه‌ی برچسب تشخیصی می بود.

درحالی‌که پزشکان امکان پذیر با افرادی که حالت آن‌ها پیش‌دیابتی طبقه‌بندی می‌بشود، حرکت متغیری داشته باشند، تعداد بسیاری از متخصصان به بیماران دارای نمره ۵٫۶ یا ۵٫۷ پیشنهاد‌های شبیهی اراعه می‌کنند: این که مقدار قند خون بیمار مقداری بالا است و تغییرات سبک زندگی می‌تواند پشتیبانی‌کننده باشد.

هر فردی در طول زندگی باورهای مختلفی درمورد نحوه کارکرد و معنی سالم بودن دست اشکار می‌کند. زیاد تر این ایده‌ها منعکس‌کننده‌ی مفروضات مهم ما در رابطه جهان می باشند و غالبا به شکل ناخودآگاه روی ما تاثییر می‌گذارند. همان گونه که فرد امکان پذیر بر پایه تجریبات قبل سوگیری‌ها یا ترجیحاتی به دست آورد، افراد باورهای ضمنی نیز تشکیل می‌کنند که روی سلامتی آن‌ها تاثییر دارد. برای مثال، امکان پذیر فردی فکر کند که می‌تواند نشانه‌های بیماری شدن یا پیر شدن را در خود تشخیص دهد. انتظارات آن‌ها، حس و نحوه فکر و کاری که انجام خواهند داد، بر اتفاقات بعدی تاثییر می‌گذارد.

اگر بخواهیم فراتر برویم، زندگی سالم نیز که بدون شک تابعی از انتخاب‌های سالم همانند منفعت گیری از کرم ضد آفتاب و مسواک زدن است، تابعی از تفکر سالم است.

همان گونه که لانگر استدلال می‌کند، زیاد تر مردم زیاد تر اوقات بدون تامل عمل می‌کنند، چون دچار افکار قبل‌ی خود می باشند که جهت می‌بشود از شرایط زمان حال غفلت کنند. اما ما می‌توانیم افکار و باورهای ضمنی خود را مورد دقت قرار دهیم و خصوصا وقتی که حالت منفی دارند، آن‌ها را زیر سوال ببریم. انتظار بهبودی دیرتر یا فکر کردن به این نوشته که به حدی ضعیف هستیم که نمی‌توانیم از بعد موقعیت خاصی برآییم، از این دسته باورهای منفی می باشند.

می‌توانیم از خود سؤالاتی بپرسیم: از کجا می‌دانیم این ایده‌ها دقیق می باشند؟ کدام ازمایش ها قبل و موقعیت‌های قبل امکان پذیر بر باورهای ما تاثییر بگذارند؟ آیا باورهای جانشین معتبرتری وجود دارد که باید درنظر گرفته شوند؟ هنگامی باورهای مثبت‌تری را تکرار کنیم، می‌توانیم آن‌ها را بپذیریم، سپس افکار احساسات و اعمال ما نیز تحول خواهد کرد.