پولیپ روده چیست؟ + بازدید انواع، علائم، راه‌های تشخیص و درمان_مستطیل زرد

پولیپ روده به توده‌های کوچک و غیرطبیعی اطلاق می‌بشود که در دیواره داخلی روده بزرگ (کولون) یا رکتوم به وجود می‌آیند. این توده‌ها که از رشد بیشتر از حد سلول‌ها ناشی خواهد شد، انواع مختلفی دارند و برخی از آن‌ها پتانسیل تبدیل شدن به سرطان روده بزرگ را دارا می باشند. این بیماری زیاد تر هیچ علامتی تشکیل نمی‌کند. با این حال، بعضی اوقات علائمی همچون تحول در عادات اجابت مزاج، مشاهده خون در مدفوع و درد یا ناراحتی شکمی ظاهر خواهد شد.

عوامل بسیاری در تشکیل این بیماری نقش دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به سابقه خانوادگی، رژیم غذایی نامناسب و برخی بیماری‌های التهابی روده اشاره کرد. تشخیص قطعی این بیماری با راه حلهایی همچون کولونوسکوپی صورت می‌گیرد و درمان عمدتا شامل برداشتن پولیپ‌ها است. در این نوشته، به معارفه انواع پولیپ روده، علائم، علل تشکیل، راه حلهای تشخیص، درمان و پیشگیری آن می‌پردازیم.

در انتها اگر سوالی دارید، در تکه نظرات بنویسید. کارشناسان سلامت دکتردکتر آماده پاسخگویی به سوالات شما می باشند.

پولیپ روده چیست؟

پولیپ روده به رشد غیرطبیعی سلول‌ها در دیواره داخلی روده بزرگ (کولون) یا راست‌روده حرف های می‌بشود. این توده‌ها که به طور تکی یا متعدد ظاهر خواهد شد، از نظر اندازه و پتانسیل سرطانی شدن با یکدیگر متفاوت می باشند. پولیپ‌های بزرگ‌تر از ۱ سانتی‌متر، ریسک بالاتری برای تبدیل شدن به سرطان روده دارند.

بر پایه اطلاعات انتشار شده در وب‌سایت کلیولند کلینیک،

تقریبا ۲۰ درصد از بزرگسالان و نزدیک به ۴۰ درصد از افراد بالای ۵۰ سال با بیماری پولیپ روده دست و پنجه نرم می‌کنند. این چنین، نزدیک به ۶ درصد از جمعیت کودکان هم به این بیماری مبتلا می باشند.

این رقم های به وضوح نشان خواهند داد که اگرچه این بیماری در هر سنی می‌تواند ابراز کند، اما شیوع آن با افزایش سن به طور چشمگیری زیاد تر می‌بشود. در جدول زیر، با اهمیت ترین اطلاعات مربوط به علائم، علل، راه حلهای تشخیص، درمان و پیشگیری از پولیپ روده اراعه شده است:

علائم شایع	یبوست یا اسهال مداوم، تحول رنگ مدفوع، کم‌خونی، درد شکم
علل	ژنتیک و سابقه خانوادگی، چاقی، کم‌تحرکی، رژیم غذایی پرچرب و کم‌فیبر، سیگار و الکل، بیماری‌های عرصه‌ای همچون کولیت اولسراتیو، بیماری کرون، دیابت
راه حلهای تشخیص	کولونوسکوپی و مثالبرداری، سی‌تی کولونوگرافی (کولونوسکوپی مجازی)، تست مدفوع
راه حلهای درمان	برداشت پولیپ در میانه کولونوسکوپی (پولیپکتومی)، جراحی در موارد شدید و پیشرفته
راه حلهای پیشگیری	مصرف فیبر کافی، محدود کردن غذاهای پرچرب و فرآوری‌شده، ورزش منظم و کنترل وزن، انجام غربالگری منظم

این بیماری به خودی خود کشنده نیست، اما پتانسیل آن‌ برای تبدیل شدن به سرطان روده بزرگ، اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان به موقع را دوچندان می‌کند.

تفاوت پولیپ روده با دیگر بیماری‌های روده‌ای

بیماری پولیپ روده یک رشد غیرطبیعی و طبق معمول خوش‌خیم از سلول‌ها است که روی دیواره داخلی روده بزرگ تشکیل می‌بشود و امکان پذیر در برخی موارد سرطانی باشد. این حالت با تعداد بسیاری دیگر از بیماری‌ های روده‌ تفاوت‌هایی دارد. برای مثال، بیماری‌های التهابی روده همچون کرون و کولیت اولسراتیو با التهاب مزمن و صدمه به مخاط روده همراه می باشند، در حالی‌که پولیپ‌ها طبق معمول التهابی نیستند.

علاوه‌بر این، بیماری‌هایی همچون سندروم روده تحریک‌پذیر (IBS) زیاد تر جنبه عملکردی دارند و علتاختلال در حرکات روده خواهد شد، بدون این که ساختار بافتی روده تحول کند. درحالیکه، پولیپ‌ها حاصل رشد غیرطبیعی سلول‌ها می باشند. به این علت، این بیماری از نظر ماهیت، خطر و روال درمان با تعداد بسیاری از دیگر بیماری‌های روده‌ای متفاوت‌ است.

انواع پولیپ روده

بیماری پولیپ روده به ۲ گروه کلی نئوپلاستیک و غیرنئوپلاستیک تقسیم خواهد شد. پولیپ‌های نئوپلاستیک یا همان پولیپ‌های آدنوماتوز دارای پتانسیل تبدیل شدن به سرطان می باشند و به همین علت اهمیت اختصاصی‌ای در غربالگری و پیگیری دارند. در روبه رو، پولیپ‌های غیرنئوپلاستیک عموما خوش‌خیم و غیرسرطانی بوده و انواع مختلفی از پولیپ‌ها همچون پولیپ‌های هیپرپلاستیک، هامارتوم‌ها و پولیپ‌های التهابی را در بر می‌گیرند. در ادامه به معارفه و بازدید هر یک از این پولیپ‌ها خواهیم پرداخت.

پولیپ آدنوماتوز

آدنوم‌ها که به‌گفتن پولیپ‌های آدنوماتوز هم شناخته خواهد شد، شایع‌ترین نوع پولیپ‌های نئوپلاستیک در کولون و رکتوم می باشند و تقریبا ۷۰ درصد از کل پولیپ‌ روده را راه اندازی خواهند داد. این پولیپ‌ها از پوشش داخلی روده بزرگ منشا گرفته و مشخصه مهم آن‌ها وجود دیسپلازی (رشد غیرطبیعی سلولی) در بازدید میکروسکوپی است.

اگرچه آدنوم‌ها در ابتدا خوش‌خیم می باشند، اما به مرور زمان می‌توانند مسیر تکاملی به سمت سرطان روده را طی کنند. یقیناً جای نگرانی زیاد نیست، چون تنها نزدیک به ۵ درصد از آدنوم‌ها واقعا سرطانی خواهد شد.

پولیپ هیپرپلاستیک

پولیپ‌های هیپرپلاستیک، رایج‌ترین نوع پولیپ‌های غیرسرطانی (غیرنئوپلاستیک) می باشند که طبق معمول در تکه‌های انتهایی روده بزرگ یعنی کولون سیگموئید و رکتوم یافت خواهد شد. این پولیپ‌ها زیاد تر کوچک‌تر از ۵ میلی‌متر می باشند و به طور کلی خطر تبدیل شدن به سرطان در آن‌ها زیاد پایین است. با این حال، برخی از انواع خاص این پولیپ‌ها قابلیت سرطانی شدن هم دارند.

پولیپ التهابی

پولیپ‌های التهابی که به نام پولیپ‌های کاذب هم شناخته خواهد شد، توده‌های خوش‌خیمی می باشند که در تاثییر التهاب مزمن مخاط روده، به‌اختصاصی در بیماری‌های التهابی روده همچون کرون و کولیت اولسراتیو، شکل می‌گیرند. در واقع، این پولیپ‌ها عکس العمل طبیعی بافت روده به التهاب می باشند و به خودی خود خطرناک نیستند.

پولیپ هامارتوماتوز

پولیپ‌های هامارتوماتوز توده‌های خوش‌خیمی می باشند که به خودی خود پتانسیل سرطانی شدن پایینی دارند، اما زیاد تر با ناهنجاری‌های ژنتیکی همچون سندرم پوتز-جگرز و سندرم پولیپ جونیور همراه‌ می باشند که خطر ابتلا به سرطان‌های گوناگون نظیر سرطان روده بزرگ را افزایش خواهند داد.

علائم پولیپ روده چیست؟

آگاهی دقیق از علائم بالینی بیماری پولیپ روده برای تشخیص زودهنگام و اغاز به موقع درمان مهم است. این عمل، نه‌تنها به پیشگیری از عوارض جدی مرتبط با این بیماری، همچون سرطان پشتیبانی می‌کند، بلکه شانس پیروزی درمان را هم افزایش می‌دهد. برخی از علائم شایع پولیپ‌ روده بزرگ که زیاد تر ماهیت گوارشی دارند، شامل موارد زیر می باشند:

• تحول در اجابت مزاج: تغییرات پایدار در عادات دفع مدفوع، همچون یبوست مزمن یا اسهال مداوم که بیشتر از ۱ هفته طول بکشد، یکی از نشانه‌های این بیماری محسوب می‌بشود.
• تحول رنگ مدفوع: وجود خون در مدفوع یکی دیگر از علائم هشداردهنده بیماری پولیپ روده است. این خون می‌تواند به شکل خطوط قرمز روشن روی مدفوع یا مدفوع سیاه و قیری‌رنگ ظاهر بشود.
• کم‌خونی: خونریزی از پولیپ‌ها، حتی در صورت عدم مشاهده خون آشکار در مدفوع، می‌تواند کم کم تبدیل کم‌خونی بشود. کم‌خونی با علائمی همچون خستگی مفرط، ضعف عمومی، تنگی نفس و رنگ‌پریدگی پوست اشکار می‌بشود.
• درد شکم: پولیپ‌ها، به خصوص انواع بزرگ آن‌ها، بعضی اوقات تبدیل انسداد نسبی یا کامل روده خواهد شد. این انسداد طبق معمول خود را به طور درد شکم مشخص می کند.

مسئله: این علائم فقط اختصاصی این بیماری نیستند و می‌توانند نشانه‌ای از دیگر مشکلات گوارشی هم باشند. به این علت، ابراز این علائم به تنهایی برای تشخیص قطعی این بیماری کافی نیست. به گفتن مثال، مدفوع سیاه علاوه بر پولیپ روده، می‌تواند ناشی از مصرف برخی داروها یا غذاهای خاص هم باشد.

علت تشکیل پولیپ روده چیست؟

عوامل بسیاری در ابراز این بیماری نقش دارند که با اهمیت ترین آن‌ها شامل ژنتیک و سابقه خانوادگی، سبک زندگی و بیماری‌های عرصه‌ای مرتبط است. در ادامه، به معارفه و توضیح هر یک از این عوامل پرداخته‌ایم.

نقش ژنتیک و سابقه خانوادگی

یکی از مهم‌ترین عوامل خطر در تشکیل پولیپ روده، عرصه ژنتیکی و سابقه خانوادگی است. اگر بستگان درجه اول (والدین، خواهر، برادر یا فرزند) که پولیپ‌های پیشرفته، به‌اختصاصی پولیپ‌های آدنوماتوز با قطر ۱۰ میلی‌متر یا زیاد تر داشته‌ باشند، به طور قابل توجهی خطر ابتلای فرد را افزایش می‌دهد. ریسک ابتلا به این بیماری با افزایش تعداد افراد مبتلا در خانواده، زیاد تر می‌بشود.

سبک زندگی

سبک زندگی ناسالم هم نقش پررنگی در افزایش خطر تشکیل بیماری پولیپ روده دارد. افرادی که دچار اضافه وزن یا چاقی می باشند، فعالیت بدنی کافی ندارند و از رژیم غذایی ناسالم (کم‌فیبر و پرچرب) پیروی می‌کنند، زیاد تر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند. علاوه بر این، مطالعات نشان داده‌اند که مصرف سیگار خطر ابتلا به پولیپ‌ روده را افزایش می‌دهد و اگر با مصرف زیاد الکل (۳ بار یا زیاد تر در روز) همراه باشد، این خطر به شدت تشدید می‌بشود.

بیماری‌های عرصه‌ای مرتبط

علاوه بر ژنتیک و سبک زندگی، برخی بیماری‌های التهابی روده همچون کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون، خطر ابتلا به پولیپ و به جستوجو آن سرطان روده را افزایش خواهند داد. این بیماری‌ها با تشکیل التهاب مزمن در روده، به ابراز این بیماری پشتیبانی می‌کنند. این چنین، ابتلا به دیابت هم به گفتن یک عامل خطر در ابراز بیماری پولیپ روده شناخته شده است.

بر پایه اطلاعات انتشار شده در وبسایت انتشارات پزشکی WebMd آمریکا،

بیماری عرصه‌ای دیابت تا نزدیک به ۵۰ درصد خطر ابراز این بیماری را در همه گروه‌های سنی افزایش می‌دهد.

پولیپ در چه سنی زیاد تر دیده می‌بشود؟

افراد با سن ۴۵ سال و بالاتر، زیاد تر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند و اکثر موارد پولیپ روده در این گروه سنی مشاهده می‌بشود. به طور کلی با افزایش سن، گمان تشکیل این بیماری در روده بزرگ زیاد تر می‌بشود.

پولیپ روده چطور تشخیص داده می‌بشود؟

طبق معمول این بیماری، به‌ خصوص در مرحله های اولیه و وقتی که پولیپ‌ها اندازه کوچکی دارند، کاملا بدون علامت است. در زیاد تر موارد، پزشک به طور اتفاقی و طی عمل های تشخیصی که برای بازدید بیماری‌ها یا مشکلات بالینی دیگر انجام می‌بشود، به وجود این پولیپ‌ها پی می‌برد. دکتر گوارش ابتدا با اخذ شرح حال کامل بیمار، علائم احتمالی مرتبط با پولیپ‌ها را برسی می‌کند. تشخیص این بیماری نیازمند منفعت گیری از راه حلهای پیشرفته زیر است:

کولونوسکوپی و مثالبرداری

کولونوسکوپی به‌گفتن دقیق‌ترین و موثرترین روش برای تشخیص این بیماری شناخته می‌بشود. در این روش، یک لوله انعطاف‌پذیر تجهیزبه دوربین و منبع نور (کولونوسکوپ) از طریق مقعد داخل روده بزرگ شده و امکان مشاهده مستقیم مخاط روده بزرگ را فراهم می‌کند. این ابزار به پزشک اجازه می‌دهد تا کل طول روده بزرگ، از سکوم تا رکتوم، را به دقت بازدید کرده و هرگونه ضایعه مشکوک از جمله پولیپ‌ها را شناسایی کند.

یکی از مزایای کلیدی کولونوسکوپی، امکان انجام پلیپکتومی (برداشتن پولیپ) یا بیوپسی (مثالبرداری از بافت) در همان زمان انجام معاینه است. نمونه‌‌ها توسط یک پاتولوژیست زیر میکروسکوپ بازدید خواهد شد تا نوع پولیپ اشکار شده و وجود سلول‌های سرطانی برسی بشود.

سی‌تی کولونوگرافی (CT Colonography)

سی‌تی کولونوگرافی که به آن کولونوسکوپی مجازی هم حرف های می‌بشود، یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی از روده بزرگ است. در این روش، با منفعت گیری از اشعه ایکس، تصاویر سه‌بعدی دقیقی از روده بزرگ تهیه می‌بشود. این تصاویر به پزشک گوارش پشتیبانی می‌کند تا پولیپ‌ها و دیگر ناهنجاری‌ها را در دیواره روده تشخیص دهد.

تست مدفوع برای خون مخفی و DNA

آزمایش‌های مدفوع به‌گفتن راه حلهای غربالگری غیرتهاجمی برای تشخیص اولیه این بیماری مورد منفعت گیری قرار می‌گیرند:

• تست خون مخفی در مدفوع: این آزمایش برای بازدید وجود خون در مدفوع که با چشم مسلح قابل مشاهده نیست، انجام می‌بشود.
• تست DNA مدفوع: این آزمایش‌، تغییرات ژنتیکی خاصی را در سلول‌های جدا شده از پولیپ‌ها یا تومورها که داخل مدفوع شده‌اند، بازدید می‌کند.

انتخاب روش تشخیصی مناسب بر مسئولیت پزشک متخصص است و امکان پذیر بسته به شرایط بیمار، نیاز به منفعت گیری همزمان از چندین روش تشخیصی باشد.

روال تبدیل پولیپ به سرطان روده

تبدیل بیماری پولیپ روده به سرطان کولورکتال طبق معمول یک فرآیند تدریجی و چندمرحله‌ای است که چندین سال طول می‌کشد. این روال با تشکیل جهش‌های ژنتیکی در سلول‌های پولیپ روده اغاز می‌بشود. برخی از این جهش‌ها، کارکرد ژن‌هایی را مختل کرده که به‌طور طبیعی رشد، تقسیم و مرگ سلول‌ها را تنظیم می‌کنند. با از بین رفتن این کنترل‌های سلولی، سلول‌ها به‌طور مداوم و غیرطبیعی تکثیر خواهد شد. با افزایش جهش‌ها و تغییرات ساختاری در DNA سلول‌ها، خطر تبدیل‌ شدن آن‌ها به سلول‌های بدخیم و سرطانی بالا می‌رود.

درمان پولیپ روده

درمان پولیپ روده عمدتا بر برداشتن ضایعه از مخاط روده متمرکز است. انتخاب روش مناسب برای این کار هم به عوامل بسیاری همچون اندازه و تعداد پولیپ‌ها بستگی دارد. در ادامه، به معارفه راه حلهای گوناگون حذف این ضایعه از روده پرداخته‌ایم:

برداشت پولیپ میانه کولونوسکوپی

پولیپ‌کتومی یکی از رایج‌ترین و مؤثرترین راه حلها برای درمان پولیپ‌های روده است که طبق معمولً هم‌زمان با کولونوسکوپی انجام می‌بشود. در این فرایند، پزشک با پشتیبانی کولونوسکوپ مستقیما پولیپ را مشاهده کرده و به پشتیبانی ابزارهای اختصاصی، پایه پولیپ را جدا می‌کند. در مواردی که پولیپ بزرگ‌تر یا پیچیده‌تر باشد، تکنیک‌های گسترش یافتهتری همانند برداشت مخاطی آندوسکوپیک (EMR) یا برداشت زیرمخاطی آندوسکوپیک (ESD) مورد منفعت گیری قرار می‌گیرند.

جراحی در موارد پیشرفته

در شرایطی که پولیپ بدخیم روده بزرگ زیاد بزرگ، متعدد یا در موقعیتی قرار داشته باشد که امکان برداشتن ایمن آن‌ با کولونوسکوپی مهیا نباشد، جراحی به‌‌گفتن آخرین روش درمانی انتخاب می‌بشود. این جراحی طبق معمول به طور کم‌تهاجمی (لاپاراسکوپی) انجام می‌بشود و دوره نقاهت مقداری دارد. یقیناً در موارد پیچیده‌تر و نادر، امکان پذیر نیاز به جراحی باز برای برداشتن پولیپ‌ها باشد.

پیگیری‌های سپس از برداشتن پولیپ

بعد از برداشتن پولیپ روده بزرگ، پیگیری‌های منظم برای مطمعن از عدم برگشت پولیپ یا تشکیل پولیپ‌ تازه اهمیت بالایی دارد. پزشک متخصص با در نظر گرفتن عواملی همچون نوع و اندازه پولیپ برداشته شده، یک برنامه زمان‌بندی شخصی‌سازی شده برای کولونوسکوپی‌های بعدی بیماری تعیین می‌کند. این بازه‌های وقتی برای هر بیماری متفاوت بوده و طبق معمول شامل فواصل ۱، ۳، ۵ یا ۷ ساله می باشند تا مطمعن حاصل بشود که هرگونه تحول احتمالی به شدت تشخیص داده شده و مورد رسیدگی قرار می‌گیرد.

عمل های ملزوم برای پیشگیری از پولیپ

یک رژیم غذایی مناسب، نگه داری وزن در محدوده سالم و فعالیت بدنی منظم، همه انها نقش به سزایی در افت خطر ابراز این بیماری ایفا می‌کنند.

مواد غذایی سودمند

مصرف کافی فیبر، یکی از ارکان مهم پیشگیری از بیماری پولیپ روده است. مکانیسم‌های محافظتی فیبر شامل موارد زیر می باشند:

• بهبود سلامت دستگاه گوارش: فیبر با تسریع حرکت مدفوع در روده، زمان تماس مواد سرطان‌زا را با پوشش داخلی روده افت می‌دهد. این کار به دفع سریع تر سموم و افت جذب ترکیبات زیان اور پشتیبانی می‌کند.
• تنظیم میکروبیوم روده: فیبر به گفتن پری‌بیوتیک عمل کرده و رشد باکتری‌های سودمند روده را تحریک می‌کند. اعتدال میکروبیوم روده برای نگه داری سلامت آن زیاد حائز اهمیت است؛ چون بر التهاب مزمن و رشد سلولی در کولون تاثیرگذار بوده و از تشکیل محیط مساعد برای راه اندازی پولیپ جلوگیری می‌کند.

میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و غلات کامل همچون جو دوسر و نان سبوس‌دار، از جمله منبع های عالی فیبر محسوب خواهد شد.

اجتناب از عوامل خطرزا

برای به حداقل رساندن خطر این بیماری پیشنهاد می‌بشود که مصرف غذاهای پرچرب همچون غذاهای سرخ‌کردنی و این چنین گوشت قرمز و گوشت‌های فرآوری‌شده نظیر سوسیس به شدت محدود یا حذف شوند. این مواد غذایی با تحریک التهاب و تشکیل ترکیبات زیان اور، خطر راه اندازی پولیپ را افزایش خواهند داد.

نقش ورزش و کنترل وزن

اضافه وزن و چاقی از طریق تشکیل التهاب مزمن و مقاومت به انسولین، خطر راه اندازی پولیپ‌ روده را افزایش خواهند داد. علاوه‌بر این، سبک زندگی کم‌تحرک و عدم فعالیت بدنی هم با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط می باشند. به این علت، ورزش منظم و نگه داری وزن بدن در محدوده سالم برای پیشگیری از این بیماری از اهمیت بالایی برخوردارند. مطالعات نشان داده‌اند که حتی ۱ ساعت ورزش در هفته، شیوع این بیماری را به طور قابل‌توجهی افت می‌دهد.

غربالگری و پیشگیری از پولیپ روده

تشخیص زودهنگام و پیشگیری از این بیماری نیازمند اجرای برنامه‌های غربالگری منظم است. این غربالگری‌ها با مقصد شناسایی این ضایعات پیش‌سرطانی در مرحله های اولیه، پیش از ابراز علائم بالینی، طراحی شده‌اند. راه حلهای رایج غربالگری شامل آزمایش خون مخفی در مدفوع، کولونوسکوپی مجازی و کولونوسکوپی خواهد شد.

سن مناسب برای اغاز غربالگری

زمان مناسب برای اغاز غربالگری به فاکتورهای بسیاری همچون حالت عمومی سلامت فرد، وجود علائم گوارشی و سابقه پزشکی مرتبط با بیماری‌های روده بزرگ بستگی دارد. به طور کلی، انجمن سرطان آمریکا، به افراد با ریسک متوسط ابتلا به این بیماری پیشنهاد می‌کند که غربالگری را از ۴۵ سالگی اغاز کنند.

غربالگری در افراد با سابقه خانوادگی

افرادی که دارای سابقه خانوادگی این بیماری می باشند، به علت توانایی ژنتیکی، در خطر بالاتری برای ابتلا قرار دارند. به همین علت، مراعات دقیق‌تر و جدی‌تر برنامه‌های غربالگری منظم در این گروه از افراد اهمیت دوچندانی اشکار می‌کند. سن اغاز غربالگری در این افراد طبق معمول سریعتر از افراد با ریسک کمتر یا متوسط خواهد می بود.

دفعات تکرار کولونوسکوپی

توالی و دفعات تکرار کولونوسکوپی بعد از اولین معاینه، به یافته‌های قبلی کولونوسکوپی و حالت کلی روده بزرگ بستگی دارد. در مواردی که هیچ پولیپ یا ضایعه مشکوکی در بازدید قبلی مشاهده نشده باشد، فاصله وقتی بین کولونوسکوپی‌ها طویل‌تر می‌بشود. اما، در صورت تشخیص پولیپ‌های آدنوماتوز یا پولیپ‌های بزرگ، کولونوسکوپی‌های پیگیری در فواصل مختصر‌تر انجام می‌بشود تا مقدار پیشرفت پولیپ‌ها بازدید شده و در صورت لزوم درمان‌های ملزوم انجام بگیرد.

پیشگیری از ابتلا به سرطان روده بزرگ با درمان پولیپ امکان پذیر!

پولیپ‌ روده، این توده‌های کوچک و زیاد تر بدون علامت، در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، پتانسیل تبدیل شدن به سرطان روده بزرگ را دارند. به همین علت، تشخیص زودهنگام و غربالگری منظم، به‌اختصاصی برای افرادی که در معرض خطر بیشتری می باشند، مهم است. اگر مدتی است که علائمی شبیه با علائم این بیماری را دارید یا در گروه افراد پرخطر هستید، از یک دکتر گوارش آنلاین زمان بگیرید و اولین قدم را برای نگه داری سلامتی و اسایش خود بردارید.

منبع های:

cancer.gov

niddk.nih.gov

سوالات متداول

‌

برچسب‌ها:

اشتراک گذاری