ماشین زمان: نوکیا N95؛ شاهکاری که دوربین سلفی داشت

نوکیا! با شنیدن نام این برند فنلاندی زیاد تر از آن که محصولات تازه این شرکت در ذهن‌ تداعی بشود، یاد و خاطره‌ی مدل‌های قدیمی گوشی نوکیا زنده می‌بشود. یکی از تلفنهای نوستالژیک این شرکت، نوکیا N95 می بود که در سال ۲۰۰۶ معارفه شد؛ دستگاهی که یکی از گسترش یافتهترین تلفنهای زمان خودش به حساب می‌آمد و طرفداران پروپاقرصی داشت.

نوکیا قبل از این که در صنعت موبایل به ورطه‌ی سقوط کشیده بشود، یکی از خلاق‌ترین شرکت‌ها در عرصه‌ی فناوری به حساب می‌آمد و مدام محصولات نوآورانه‌ای را روانه‌ی بازار می‌کرد. این شرکت در سال ۲۰۰۳ با معارفه نوکیا ۶۶۰۰، جزو اولین‌ تولیدکننده‌هایی می بود که گوشی هوشمند را به بازار اراعه کرد.

سه سال بعد از اراعه‌ی نوکیا ۶۶۰۰، نوکیا با خلاقیت خود شاهکاری دیگر به نام Nokia N95 را با دوربین سلفی برای تماس‌های تصویری و امکانات گوناگون دیگر همانند GPS و در کمال ناباوری با هشت گیگابایت فضای ذخیره‌سازی روانه‌ی بازار کرد.

به غیر از این موارد، گوشی نوستالژیک فنلاندی‌ها جلوتر از زمان خودش می بود و از قابلیت‌های دلنشین فرد دیگر نیز منفعت می‌برد. در ادامه‌ی سری مقالات ماشین زمان، به سراغ این گوشی رفته‌ایم تا این قابلیت‌ها را بار دیگر با هم مرور کنیم.

در بیانیه‌ی مطبوعاتی معارفه این گوشی، جمله‌ی تبلیغاتی جالبی نوشته شده می بود: «همه‌چیز در یک کامپیوتر چندرسانه‌ای جیبی». همه مانور‌های تبلیغاتی نوکیا حول محور همین توصیف می‌چرخید، چراکه این شرکت معتقد می بود نوکیا N95، دستگاهی است که نیاز به دیگر دستگاه‌های چندرسانه‌ای را از بین می‌برد. آنسو وانکجی، معاون اجرایی محصولات چند رسانه‌ای نوکیا آن زمان اظهار داشت که این گوشی، دستگاه جیبی واحدی است که می‌تواند جانشین موزیک پلیر و دوربین دیجیتال بشود.

استیو جابز نیز با الگوبرداری از شعار‌ تبلیغاتی نوکیا، در توصیف اولین آیفون تاریخ اینگونه او گفت: «آیپاد، تلفن و دستگاهی برای اینترنت».

نوکیا N95، با خلاقیت بالای فنلاندی‌ها تشکیل شده می بود و زبان طراحی دلنشین و چشم نوازی داشت که می‌توانست علت قانع کننده‌ای برای خریدش باشد. این گوشی، مکانیزمی کشویی دوطرفه داشت و برای دسترسی به کیبورد دکمه‌ای گوشی، باید پنل روی آن را به سمت بالا می‌کشیدیم.

علاوه بر این، در بالای پنل جلویی دستگاه برای تماس‌های تصویری، دوربین سلفی وجود داشت و دوربین مهم نیز برای عکاسی و فیلمبرداری در پنل پشتی قرار گرفته می بود. به غیر از زبان طراحی دلنشین و دوست داشتنی، نوکیا N95 با ۱۲۰ گرم وزن و ابعاد جمع‌وجوری که داشت، زیاد خوش‌دست می بود.

یکی دیگر از نقاط قوت نوکیا N95، حسگر ۵ مگاپیکسلی دوربین آن با لنز کارل زایسس می بود که خریداران با آن می‌توانستند عکس‌های باکیفیتی ثبت کنند و حتی فیلم بگیرند. در آن زمان، دوربین دیگر تلفنها به‌اندازه‌ی شاهکار فنلاندی‌ها قوی نبوده است؛ حتی اولین آیفون نیز دوربین ۲ مگاپیکلسی بدون قابلیت فیلمبرداری داشت. افراد با خرید نوکیا N95 می‌توانستند ویدیو‌های با وضوح 480P و شدت ۳۰ فریم‌برثانیه ثبت کنند.

علاوه‌براین، نوکیا N95 برای تماس‌های تصویری، دوربین سلفی داشت که با حالت شدت اینترنت آن زمان تصمیم بلندپروازانه‌ای به نظر می‌رسید. بگذریم که آن‌ روزها تا این مدت خبری از شبکه‌های اجتماعی و تب‌وتاب افراد به ثبت عکس‌های سلفی و اشتراک‌گذاری آن‌ها نبوده است. نوکیا واقعاً جلوتر از زمان خودش پیش می‌رفت.

امروزه برای منفعت گیری از اپلیکیشن‌های گوناگون همانند مسریابی، خواست آنلاین ماشین یا اشکار کردن مکان مشخصی از گوگل مپ، باید GPS دستگاه را فعال کنیم. قابلیتی را که هم‌اکنون بخشی از نیاز‌های ما را برآورده می‌کند، نوکیا ۱۸ سال پیش به تلفنهای خود اضافه کرده می بود.

در کنار این قابلیت، نوکیا N95 از یک برنامه‌ی مپس داخلی با نقشه‌ای از بیشتر از ۱۰۰ سرزمین منفعت می‌برد که امکان مسیریابی را برای کاربران فراهم می‌کرد. GPS این گوشی در زیر کلید صفر از صفحه کیبورد قرار گرفته می بود و برای فعال شدنش، باید صفحه کلید باز می‌شد و هیچ‌چیزی روی این کلید قرار نمی‌گرفت. علاوه بر این، گوشی نوستالژیک نوکیا از شتاب‌سنج داخلی نیز منفعت می‌برد.

نوکیا N95 در دو مدل گوناگون روانه‌ی بازار شد که با اهمیت ترین تفاوتشان در یک چیز می بود: فضای ذخیره‌سازی. نوکیا ابتدا مدل پایه را با ۱۶۰ مگابایت فضای ذخیره‌سازی اراعه و بعد از گذشت چند ماه، نسخه‌ای دیگر از این دستگاه را این بار با ۸ گیگابایت معارفه کرد که به آن «نوکیا N95 هشت گیگ» نیز حرف های می‌شد. ۱۸ سال پیش، حافظه‌ی ۱۶۰ مگابایتی برای گوشی منطقی به نظر می‌رسید؛ اما وجود ۸ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی، پیشرفت بزرگی به حساب می‌آمد که تا سال‌ها سپس، هیچ سازنده‌‌ای موفق نشد این چنین فضای ذخیره‌سازی‌ای را برای تلفنهای خود در نظر بگیرد.

نوکیا برای تشکیل فضا برای منفعت گیری از فضای ذخیره‌سازی ۸ گیگابایتی، پوشش کشویی را از دوربین نسخه‌ی دوم حذف کرد. علاوه بر این، مدل معمولی دارای صفحه نمایش ۲٫۶ اینچی می بود که در نسخه‌ی دوم به ۲٫۸ اینچ افزایش اشکار کرد. یقیناً وضوح نمایشگر تغییری اشکار نکرد و صفحه نمایش TFT هر دو نسخه، از وضوح ۲۴۰ در ۳۲۰ پیکسل منفعت می‌برد.

ناگفته نماند ظرفیت باتری مدل معمولی نوکیا N95 از ۹۵۰ میلی‌آمپرساعت به ۱۲۰۰ میلی‌آمپر‌ساعت در نسخه دوم رسیده می بود و شارژدهی بیشتری داشت.

در نهایت، نوکیا N95 با برچسب قیمتی ۵۵۰ یورو به بازار اراعه شد و در زمان تولیدش، نوکیا توانست بیشتر از ۷ میلیون دستگاه از آن را به فروش رساند.