۲۰ سالگی مریخنوردهای دوقلو؛ آپورچونیتی و اسپیریت چطور علوم مریخی را منقلب کردند؟

اسپیریت ۳ ژانویه روی مریخ فرود آمد و سه هفته سپس در ۲۴ ژانویه، آپورچونیتی از راه رسید. مریخنوردهای دوقلو دراصل برای ماموریتی فقط ۹۰ روزه طراحی شده بودند؛ اما با اتکا به انرژی خورشیدی سالها در محیط خشن مریخ دوام آوردند. آپورچونیتی پیش از آنکه در سال ۲۰۱۸ تسلیم طوفان گردوغبار در سیاره سرخ بشود، بهنحوه حیرتانگیز تقریبا ۱۵ سال به کاوش مریخ پرداخت. این مقدار عمر طویل از غیرواقعبینانهترین رویاهای دانشمندان و مهندسانی که اکتشاف محدود مریخ تا مسافتی کمتر از ۶۰۰ متر را انتظار داشتند، زیاد فراتر می بود.
درعوض، تیم ماموریت به لطف عمر طویل کاوشگران خود زمان یافت تا در طیف گستردهای از زمینهای مریخ پرسه بزند. آپورچونیتی اولین مریخنوردی می بود که مسافتی به طول دو ماراتن را در سیارهای دیگر پیمود. این کاوشگر افسانهای پیش از آخر عمر خود درمجموع نزدیک به ۴۵ کیلومتر از سطح مریخ را درنوردید و در عرصهی دورترین مسافت پیمودهشده در سیارهای دیگر، رکوردی دستنیافتنی را به ثبت رساند.
جان کالاس، مدیر اسبق پروژه از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا، ماموریت خیرهکنندهی آپورچونیتی را تحول پارادایمی غیرمنتظره توصیف میکند. او او گفت: «مسافت و مقیاس وقتی پوشش دادهشده، واقعا تاریخی است.»
آپورچونیتی اولین مریخنوردی می بود که مسافتی به طول دو ماراتن را در سیارهای دیگر پیمود
زمان طویل بینظیر برای کاوش مریخ، نهتنها نشان داد که مریخ وقتی جهانی مرطوبتر می بود، بلکه ثابت کرد که این سیاره در بازههای مشخصی از تاریخ خود میزبان طیف بسیاری از محیطهای آبی شامل چشمههای آب گرم و استخرهای اسیدی و شور می بود.
تداوم الهامبخشی
مریخنوردهای دوقلو این چنین الهامقسمت نسل جدیدی از دانشمندان شدند. یکی از آنها، ابیگیل فریمن، دانشآموز دبیرستانی می بود که در شب فرود آپورچونیتی به آزمایشگاه پیشرانش جت دعوت شد. او زمان یافت تا دریافت اولین سیگنال از آپورچونیتی را که فرود ایمن مریخنورد را تایید میکرد، با شوق تماشا کند.
فریمن سپس تحصیلات خود را در رشتهی زمینشناسی در ادامه گفت و سالها سپس به JPL برگشت تا به مدیریت تیم علمی آپورچونیتی پشتیبانی کند. وی که اکنون جانشین دانشمند پروژهی کیوراسیتی است، تعداد بسیاری از افرادی را که در شب فرود آپورچونیتی ملاقات کرد، همکاران نزدیک خود میداند.
فریمن میگوید: «افرادی که در همه این سالها کاوشگرهای دوقلوهای ما را درحال کاوش نگه داری کردند، گروهی بسیار می باشند و تعداد افرادی که کاوش مریخ را به حرفهی خود تبدیل کردهاند، دیدنی است. درحالیکه در تلاش برای پاسخگویی به برخی از بزرگترین سوالها، به ماجراجویی در مکانهایی میرویم که هیچ انسانی تا بحال ندیده است، حس میکنم زیاد خوششانسم که زمان یافتهام هر روز با آنها کار کنم.»