آیا همه افراد میتوانند دید خود را بهطور ارادی تار کنند؟

آیا تا بحال زمان تماشای یک فیلم ترسناک به این نوشته فکر کردهاید که ای کاش میتوانستید از چشمان خود در برابر آنچه روی صفحهی نمایش درحال پخش است محافظت کنید؛ بدون این که فردی فهمید این نوشته بشود و شما از کار خود شرمنده و خجالتزده شوید؟ برای برخی از افراد ندیدن آنچه درمقابل چشمان آنها قرار دارد مثالای ساده از شلکردن ماهیچهی مژگانی است؛ اما همه افراد نمی توانند دیدشان را به ارادهی خود تار کنند.
ماهیچههای مژگانی با تحول شکل عدسی به چشم پشتیبانی میکنند تا تمرکز کند. هنگامی این ماهیچهها شل می باشند الیافی را میکشند که علتصاف و نازکشدن عدسی خواهد شد. زمان انقباض این ماهیچهها، عکس حالت قبل رخ میدهد و آزادشدن کشش روی عدسی، به بزرگتر و گردترشدن آن منجر میبشود.
وقتی که عضلهی مژگانی منقبض نیست، دید ما تار میبشود
قوت تمرکز ما وقتی نیرومندتر است که عدسی چشمانمان کروی باشد، نه مسطح؛ چراکه در اینصورت بهتر میتواند نور را خم کند و بشکند تا روی شبکیه متمرکز بشود. این نوشته بدان معناست که انقباض عضلهی مژگانی وضوح دید ما را بهبود میبخشد و وقتیکه شل میبشود، همهچیز مقداری تار بهنظر میآید.
بهنحوه عجیبی بهنظر میرسد که برخی از افراد بهطور کاملا ارادی میتوانند عضلهی مژگانی خود را شل کنند تا دید آنها متمرکز نشود. این کار مهارتی است که همه از آن منفعتمند نیستند و دکتر کاران راج از آن بهگفتن «بیمنفعتترین ابرقدرت جهان» یاد میکند. این توانایی وقتی بیمنفعتتر بهنظر میآید که بدانید انجام بیشازحد آن میتواند شما را به دردسر بیندازد.
راج میگوید: «عدمتمرکز بیشازحد میتواند تبدیل سختی بینایی و خستگی بشود. جابهجایی مداوم بین حالتهای متمرکز و غیرمتمرکز امکان پذیر ماهیچهی مژگانی و مکانیسم تمرکز چشم را بیشازحد تحریک کند. تکرار مدام این انحراف چشم نیز میتواند دید طبیعی دوچشمی، هماهنگی بین چشمها و همسویی آنها را مختل کند.»
شلشدن ارادی عضلهی مژگانی تنها اتفاقی بصری نیست که همه در آن اشتراک ندارند. نزدیک به ۷۶ درصد از همه افراد فاقد نقص بینایی، وضعیتی را توانایی میکنند که بهگفتن مگسپران شناخته میبشود. مگسپرانها بهصورت ساختارهای متحرک، همانند کرمهای کوچک ظاهر خواهد شد که اگر به چیزی روشن و یکنواخت همانند آسمان، برف یا صفحهی سفید خیره شده باشید، بعضی اوقات در میدان دیدتان ظاهر خواهد شد.
نام علمی مگسپران «Muscae volitantes» است؛ اما ساختارهایی که درمقابل چشمان ظاهر خواهد شد حشره نیستند. این ساختارها درواقع اشیاء ریز درون چشمان شما می باشند که امکان پذیر تکههایی از بافت، گلبولهای قرمز یا تودههای پروتئینی شناور در زجاجیه باشند. زجاجیه مادهی ژلهمانند بین عدسی و شبکیه است که چشم را در فرم خود نگه میدارد.