این پنگوئن روزی چند هزار بار چرت میزند

چرتزدن انسان بهوضوح نشانهی خواب ناکافی و بیکیفیت است و بر پایه شرایط، حتی میتواند زیاد خطرناک باشد. چرتزدن در روز برای تعداد بسیاری از ما تواناییای آشناست. پرندگان نیز با این مدل «ریزخواب» یا خواب مختصر آشنا می باشند؛ اما به نظر میرسد که یکی از گونهها زیاد تر از همه گونههای دیگر بر هنر خواب مختصر تسلط داشته باشد.
پنگوئنها در چرتزدن زیاد قهار می باشند. مطالعهی جدیدی مشخص می کند که پنگوئن ریشخطی در طول روز هزاران بار به خواب میرود و نیاز روزانهاش به بیشاز ۱۱ ساعت خواب را به چرتزدنهای مختصرزمان و چندثانیهای محدود میکند. اگرچه راه حلهای خوابیدن در حیوانات گوناگون زیاد گسترده است، این پنگوئن به راحتی رکورد چرتهای مختصرزمان را شکسته است. به نظر میرسد که چرتهای مختصر درمجموع حداقل برای بهبود برخیاز عملکردهای انرژیقسمت کافی باشد.
نویسندگان مطالعهای که هفتهی قبل انتشار شد، بهنقل از ساینسآلرت میگویند این ویژگی امکان پذیر بهعلت نیاز مبرم پرندگان بیپرواز به نگه داری هوشیاری دائمی تکامل یافته باشد. محققان استدلال میکنند که برخلاف تصورات قبلی، مزایای خواب به طور تدریجی در برخیاز گونهها افزایش و تکامل یافته است.
پنگوئن ریشخطی (Pygoscelis antarcticus) که بهعلت نوار سیاهرنگ نازک پایین صورت و بین گوشهایش بدین نام خوانده میبشود، زیادترین گونهی پنگوئن در زمین است. جمعیت جاری این گونه نزدیک به هشت میلیون جفت مولد برآورد میبشود و عمدتاً در شبهجزیره جنوبگان و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی زندگی میکنند.
پنگوئنهای تکوالد در زمان لانهسازی باید مواظب تخمهای خود باشند و از آنها دربرابر پرندگان شکارچی کاکایی اقیانوسی محافظت کنند، درحالی که جفت آنها در سفرهای ماجراجویانهی چندروزه به سر میبرد. آنها این چنین باید از لانهی خود دفاع کنند و با دیگر پنگوئنها که برای سرقت به سمت لانه هجوم میآورند، مقابله کنند. در نهایت هنگامی که جفت پنگوئن از سفر برگشت، دو والد نقش خود را تحول خواهند داد.