سحابی شکارچی در نور مرئی و فروسرخ_مستطیل زرد

سحابی بزرگ شکارچی یا سحابی جبار با نام رسمی M42 از رنگارنگ‌ترین و پویاترین نواحی ستاره‌زا در کهکشان راه شیری است. این سحابی در آسمان شب حتی با چشم غیرمسلح نیز به‌صورت لکه‌ای مه‌آلود در صورت فلکی شکارچی دیده می‌بشود اما در تصاویر با نوردهی طویل و چند طول موجی، همانند عکس روز ناسا، چهره‌ای زیاد متفاوت و شگفت‌انگیز از آن نمایان می‌بشود: منطقه‌ای پرتکاپو با ستارگان جوان، گازهای داغ و رگه‌هایی از غبار تیره بین‌ستاره‌ای.

در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟

این عکس ترکیبی از داده‌های نور مرئی در ۳ رنگ مهم و داده‌های طول موج فروسرخ از ۴ فیلتر گوناگون است که با تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا جمع‌آوری شده‌اند. رصد در طول موج فروسرخ امکان نفوذ به اعماق غبارهای متراکم و مشاهده ساختارهای نهان را فراهم می‌کند؛ ازجمله ستارگان نوزاد، قرص‌های پیش‌ستاره‌ای و جریان‌های گازی ناشی از فعالیت‌های ستاره‌زایی.

در قلب سحابی شکارچی، ۴ ستاره داغ و درخشان با نام «ذوزنقه» (Trapezium) قرار دارند که عامل مهم تابش پرانرژی و یونیزه‌کردن گازهای اطراف می باشند. این تابش پرقدرت علتدرخشش گازهای اطراف و شکل‌گیری ساختارهای رشته‌ای می‌بشود که تعداد بسیاری از آنها در واقع جبهه‌ موج‌های ضربه‌ای می باشند. در این ساختارهای رشته‌ای، مواد پرانرژی با گازهای کندتر درحال حرکت برخورد کرده و امواج ضربه تشکیل می‌کنند.

M42 با وسعت نزدیک به ۴۰ سال نوری، در فاصله تقریبی ۱۵۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد. این سحابی در همان بازوی مارپیچی راه شیری قرار گرفته که خورشید نیز در آن قرار دارد؛ بازوی شکارچی.

این منطقه آزمایشگاهی طبیعی برای مطالعه فرایندهای پیچیده تولد ستارگان، راه اندازی سیارات و تعامل بین گاز و غبارهای بین‌ستاره‌ای محسوب می‌بشود.